Aan de voet van de majestueuze Devils Tower komen we twee typen Amerikanen tegen. De eerste is de volgevreten toerist die het na een paar honderd meter op het 1,3 mijl lange wandelpad rondom de monoliet al weer voor gezien houdt. De andere is het gespierde type in fel gekleurde sportkleding dat de kolos met complete klimuitrusting verticaal te lijf gaat. Recht omhoog. Devils Tower is de meest markante bezienswaardigheid in dit deel van Wyoming, in het uiterste noordwesten van de staat.
Laatste update: 24 juli 2020
Buy something!
Wyoming zijn we vanochtend ter hoogte van het gehucht Aladdin (Population 15, Elevation 3740) binnen komen rijden. Aladdin bestaat uit een general store, annex postkantoor, annex bar, annex trailer park. Het hele dorp heeft jaren lang te koop gestaan. Totdat het enkele maanden voor onze aankomst werd geveild voor een kleine half miljoen dollar. Don’t just stand there, BUY SOMETHING staat er te lezen in het winkeltje met een allegaartje van levensmiddelen, kleding en gebruiksartikelen.
We rijden door de noordelijke uitlopers van de Black Hills, waarvan we de afgelopen dagen al andere delen hebben verkend. Het is een gebied van lage bergen, uitgestrekte grasvlakten rijkelijk voorzien van bomen en bossen. En dan ineens zien we hem daar fier boven de horizon van de rollende heuvels uitsteken. De Tower zoals de bewoners hier in de buurt Devils Tower gewoon kortweg noemen.
Devils Tower
Feitelijk is Devils Tower een massieve klomp magma stolsel die ooit onder de aardbodem heeft gelegen. Maar de zachte grond eromheen is in de loop van de tijden weg-geërodeerd. Dit zorgde ervoor dat de rots in zijn bizarre vorm honderden meters boven het omliggende landschap uit bleef steken. Heel veel jaren terug zag ik de rots voor het eerst in een film uit 1977 van Steven Spielberg: Close Encounters of the Third Kind, als decor voor een landingsplaats van een ruimteschip. Pas veel later leerde ik dat die berg niet in de een of andere studio stond, maar gewoon levensgroot in Wyoming terug te vinden is. Het vijftonige synthesizer-riedeltje zit na al die jaren nog steeds in mijn hoofd.


Wat kan je er allemaal doen? Je hebt dus dat wandelpad van 1,3 mijl rondom de tower en er is ook nog een veel langere wandeling in een veel grotere cirkel om de rots heen. Er worden praatjes door park rangers gehouden, je kan een hele kolonie prairiehonden van dichtbij observeren maar vooral pijn in je nek krijgen van het omhoog kijken. Wát een plek! Een paar uur ben je hier minstens wel zoet.

Sheridan en de Bighorn Mountains
De rest van de dag doen we erover om in Sheridan te komen, waar we overnachten op de camping van de sympathieke Peter D. Bij aankomst direct een koude pils van het huis. Die man weet wat je nodig hebt na een dag achter het stuur! Sheridan is een echt cowboystadje met winkels waar je zadels en lasso’s kan kopen, een saloon en een prima steakhouse waar we vanavond als echte cowboys van de spareribs en kipkluifjes zitten te smikkelen.

In de verte zagen we ze al liggen: de Bighorn Mountains is een flinke uitloper van de Rocky Mountains waar we vandaag overheen moeten. Voor we Sheridan verlaten slaan we bij de Walmart nog wat extra warme dekens in, vullen de provisiekasten en gooien de tank vol. Zo kunnen we er weer even tegenaan.
Na het plaatsje Dayton klimt de weg in snel tempo. Het duurt niet lang of we genieten van een adembenemend uitzicht over de prairies die achter ons liggen. Daarna rijden we door een afwisselend berglandschap en over hoogvlaktes verder op de US14 naar het westen toe. We willen stoppen bij de Shell Falls, maar er staat een bord dat de watervallen gesloten zijn. Hoe kan je nou een waterval sluiten? In Amerika betekent dat dus dat de parkeerplaats bij de watervallen gesloten is. Wat ons er niet van weerhoudt dan maar in de berm te parkeren om met eigen ogen te zien hoe een gesloten waterval er uit ziet.


Blusvliegtuigen aan de grond
Na de watervallen verandert het alpine landschap vrij drastisch in woestijnachtig en liggen de Bighorn Mountains al weer achter ons. Voordat we ter hoogte van Greybull de droge vlakte in de richting van Cody opdraaien zit de mannelijke helft van de inzittenden van onze camper ineens op het puntje van de stoel bij een belangrijke bezienswaardigheid: een museum van blusvliegtuigen. En dan vallen we toch weer terug in de ouderwetse rollenpatronen. Terwijl wij het Museum of Aerial Firefighting bezoeken maken de dames de lunch klaar in de camper.

Er staan in totaal zes afgedankte blusvliegtuigen opgesteld. In de verte, zeker een mijl verderop zien we nog veel meer vliegtuigen staan. Dan komt Bill, de beheerder van het museum, wild gebarend z’n kantoortje uit rennen en fluit ons verontwaardigd terug. Daar mogen we helemaal niet komen!


Cody
We vervolgen onze weg over een lang recht stuk, we flitsen door het gehucht Emblem heen (18 inwoners, een minikerkje en een postkantoor) en zien aan de horizon de toppen van de Absaroka Range steeds meer contour krijgen. Aan de voet daarvan ligt Cody, onze eindbestemming voor deze rit. Alles in Cody draait om de historische figuur Buffalo Bil, wiens echte naam William Cody was. Ze zijn hier zo trots op de man dat je overal zijn naam of afbeelding ziet staan. Hele families bezoeken het Buffalo Bill Center, waar je alles te weten kan komen over deze nationale held. Maar ook over guns in het aanpalende Firearms Museum. Om allerlei redenen laten wij deze plek voor wat het is.


En dan is er nog de dagelijkse shoot out, waarvoor speciaal speciaal een deel van 12th Street, voor het Irma Hotel, wordt afgezet. Er verschijnen een stel acteurs: één Buffalo Bill, een stuk of drie boeven, twee sheriffs en drie saloon girls. Eerst moet iedereen gaan staan voor het Amerikaanse volkslied. Daar zijn wij onze tekst even kwijt. Vervolgens tien minuten lang reclame voor de locale middenstand. En tot slot nog eens tien minuten lang een toneelstukje met een fletse grappen. En – want daar zijn we voor gekomen – veel pief paf poef.


Was Sheridan al een echte cowboystad, nu zijn we dan toch volop in het Wilde Westen aangekomen. Want hoewel Buffalo Bill exact een eeuw geleden zijn laatste adem uitblies in Denver, de stad waar we deze reis startten, hier in Cody leeft hij nog overal voort.
Wyoming Travel Movie
NOORD WYOMING – Reisplanner
Devils Tower National Monument
Als je ook maar enigszins in de buurt bent, dan is Devils Tower absoluut een omweg waard. Wat kan je er doen? Als je één tot twee uur de tijd hebt, kan je de Tower Trail doen en je kan even rondkijken in het bezoekerscentrum. Heb je meer tijd, dan zijn er meer wandelingen en als je er blijft kamperen, dan geeft de aanblik van de rots onder de sterrenhemel nog een extra dimensie aan je bezoek. En als je de film Close Encounters of the Third Kind hebt gezien, dan kan het niet anders of je ziet dat enorme ruimteschip weer boven de rots hangen. Tenslotte kan je nog een kolonie prairiehonden van dichtbij spotten.

Museum of Flight and Aerial Firefighting
Alleen interessant voor liefhebbers van oude vliegtuigen. En voor fotoliefhebbers. Een prima locatie aan de rand van een stuk semi-woestijn met op de achtergrond de Bighorn Mountains. Er is geen catering, maar ben je met de camper dan is het wel een goede picknickplek. Een half uur moet voldoende zijn voor de vliegtuigen en de uitgestalde attributen in het gebouwtje. En oh ja, die vliegtuigen in de verte, die horen er dus niet bij. Anders krijg je ruzie met Bill.
Cody
Een leuk stadje om eventueel nog een dag extra rond te blijven hangen. Vooral wanneer je alles wilt weten over Buffalo Bill. In het Buffalo Bill Center of the West wordt hij zo’n beetje verheerlijkt. Dagelijks wordt er ’s avonds voor het Irma Hotel een shoot out gehouden en je kan een rodeo bijwonen. Old Trail Town is een replica van een wild-weststadje. Leuk om met kinderen te bezoeken wanneer je tijd hebt.
Reizen naar Wyoming
De meeste reizigers doen dit deel van Wyoming aan op weg naar het Yellowstone National Park. Je kan vanuit Europa naar de Black Hills vliegen, via Rapid City in South Dakota. Of naar Denver in Colorado. Van daar uit reis je dan overland verder. Reken op een vliegtijd van 12 tot 17 uur. Er zijn ook tickets naar Cody, de plaats waar we dit verhaal beëindigen.
Wij deden de reis in een camper die we via Travelhome vonden. Bij dit reisbureau kan je kiezen uit meerdere camperbedrijven in Amerika.
Je kan de road trip ook met een huurauto maken die je via Sunny Cars kunt vinden. Een een andere blog heb ik dan nog wel wat tips voor je als je niet voor verrassingen wilt komen te staan bij je autohuur.
ESTA niet vergeten
Als je naar Amerika reist, is een ESTA (zeg maar een digitaal visum) verplicht. Vergeet het niet. Alles over het ESTA in deze blog.
Overnachten in Wyoming
Bij Devils Tower vinden kampeerders een uitstekende camping bij KOA, dat direct aan de voet van de rots ligt. Ver vooruit boeken is essentieel. Ben je met de auto, boek dan een kamer bij Sawin Logs B&B, op korte afstand van Devils Tower.
In Sheridan verbleven wij op Peter D’s RV campground. Goed en functioneel voor als je op doorreis bent. Reis je met de auto dan ligt het Best Western Sherian Center Hotel lekker centraal aan de Main Street.
De beste camping in Cody is de Ponderosa Campground, waar ze ook je tickets voor de rodeo kunnen regelen. En als je een hotel zoekt, dan verblijf je natuurlijk in Buffalo Bill’s Irma Hotel. Het hotel werd in 1902 door Buffalo Bill gebouwd en genoemd naar zijn dochter Irma. Het staat bol van de historie.
Booking.com
Verder lezen
- Alles over Devils Tower vind je op de site van de National Park Service.
- Mocht je langer willen blijven plakken in Sheridan, check dan de site van Sheridan Travel Tourism
- Cody heeft ook een site waarop je je verblijf daar kunt plannen.
- Alles over de staat Wyoming vind je terug op de site van het Wyoming Office of Tourism.
Verder reizen
- Reis je naar het oosten, zorg dan dat je de Black Hills en de Badlands bezoekt. Verder naar het zuiden vind je het imposante Rocky Mountain National Park.
- Cody geldt als dé toegangspoort naar Yellowstone National Park op slechts een uur rijden.