Bill is not amused. Ik meld me nu al voor de tweede keer in zijn kantoortje omdat zijn benzinepomp niet functioneert. Althans dat vind ik. Het gaat telkens fout. Credit card erin, maar tanken? Ho maar. Na een paar druppels slaat de pomp telkens af. Bij de derde poging mogen we zelf niets meer aanraken. We krijgen nu les in tanken van Bill. En dan blijkt dat we nog een extra handeling waren ‘vergeten’. Sommige pompen in de USA hebben een hendel die je over moet halen voordat je kan pompen. Rookies zijn we volgens Bill. Nou ja, dan zijn we dat maar. Voorlopig hebben we weer voor 70 dollar aan gas en kunnen we starten voor onze rit naar Nebraska.
Laatste update: 2 september 2020
Al snel hebben we de besneeuwde toppen van de Rockies achter ons gelaten en denderen we noordwaarts over de vierbaans Interstate in de richting van Cheyenne, waar we de temperaturen alweer ver boven de 30 graden oplopen. We stoppen even bij een winkelcentrum waar een outdoorwinkel ons aan nog wat extra kampeerartikelen kan helpen. De kinderen zijn we even kwijt maar die vinden we al snel terug bij de wapenafdeling waar ze al bijna een gun hebben gekocht.
Mel Gould’s Buryville: Willie Wortel is alive!
Net buiten Cheyenne, onderweg naar de state line met Nebraska, stoppen we langs de weg op een bijzondere plek. Ik had eerder al gehoord van Mel Gould. Een autodidactische uitvinder die op zijn erf een hele verzameling metalen sculpturen en vreemde voertuigen heeft uitgestald. Een soort windmolen met de naam Wind Thing maakt voldoende energie op te wekken voor alle lichten van Buryville, zoals Mel zijn stukje grond hier heeft genoemd. Mel heeft een lange loopbaan als ingenieur achter de rug en heeft ooit nog samengewerkt met Christo, de Bulgaarse artiest bekend van zijn installaties in landschappen. Mel (of moet ik zeggen Willie Wortel?) is niet thuis, of in ieder geval vertoont hij zich niet als we ons vergapen aan al die bijzondere voertuigen en sculpturen van staal en ijzer.
Over de prairies van Nebraska
Je kan het landschap van Nebraska vlak en eentonig noemen, maar ook weids en grandioos. Met onze camper denderen we over de prairie en zien uren lang niets anders dan graslanden met hier en daar een boerderij met graansilo. De kaarsrechte weg wordt regelmatig gekruist door wegen van grind die naar afgelegen boerderijen leiden. Na een paar uur rijden doemen er steeds meer steile rotpartijen op. In zo’n vorm waarvan je gelijk weet dat je in Amerika bent, in de Wild West om precies te zijn. Na een dag lang rijden over de vlaktes ga je bij de Wildcat Hills toch wel weer even rechtop zitten.
Scotts Bluff: een welkome afwisseling
Kort daarna vinden we een camping met uitzicht op Scotts Bluff National Monument. Scotts Bluff was in de pionierstijden een belangrijk herkenningspunt op de migratieroutes naar het westen van Amerika. We bevinden ons in het dal van de North Platte River, waarlangs legendarische routes zoals die van de Oregon Trail en de Pony Express liepen. En ja, na dagenlang trekken over de vlaktes van Missouri, Kansas en Nebraska moeten deze rotsklippen net zo’n indruk hebben gemaakt op de pioniers als op ons. We raken er niet op uitgekeken.
Chimney Rock of Elandenpenis?
Nog zo’n landmark op de pioniersroutes was Chimney Rock , waar we de volgende dag langs rijden. De naam zegt het al, een rots in de vorm van een schoorsteen. De indianen hadden er een andere term voor: elandenpenis. En daar hadden ze ook wel een punt. Er hoort een bezoekerscentrum (met Amerikaanse vlag) bij en een hele grote, lege parkeerplaats. De rots moet ooit nog hoger en spitser zijn geweest, maar er is in de loop van de tijd wel wat afgebrokkeld door erosie.
Wij vervolgen onze route verder noordwaarts en rijden een heel stuk parallel aan het goederenspoor. Treinen langer dan een mijl en voorgetrokken door drie of vier locomotieven zijn hier geen uitzondering.
Dobby’s Frontier Town
Dan arriveren we in Alliance, de stad die een paar weken na ons bezoek zou worden overschaduwd door een totale zonsverduistering. Maar die zon is vandaag allesbehalve verduisterd. Het is zinderend heet en de temperaturen lopen tegen de veertig graden aan als we het erf opdraaien van Dobby’s Frontier Town. Hier komen we terecht in een een replica van een western stadje uit de 19e eeuw. Het is een openluchtmuseum van 19 gebouwtjes dat volledig door vrijwilligers wordt gerund.
Je kan ook elk gebouwtje binnenlopen: een dokterspraktijk, een begrafenisondernemer, een hamburgertent, een gevangenis, een kerkje, een school, een saloon (en daarboven het bordeel). Het is er uitgestorven. Wij zijn de enige bezoekers en alles ligt erbij alsof de bewoners op een gegeven moment alles uit hun handen hebben laten vallen en zijn vertrokken. In de school liggen de schriftjes nog geopend, in de bank staat de kluis open en in de saloon staan de glazen half gevuld op de tafeltjes. Een unieke blik in dit deel van Amerika in de 19e eeuw.
Carhenge
Vreemd genoeg trekt Dobby’s Frontier Town niet al te veel bezoekers. Dat kan je niet zeggen van Carhenge, het Amerikaanse antwoord op het beroemde Stonehenge in Engeland. Maar, de naam zegt het al. Bij Carhenge hebben autowrakken de plekken van stenen ingenomen. De Chevy’s en Cadillacs zijn helemaal in de kleur grijs overgespoten, om ze op stenen te laten lijken. Vreemde hobby’s houden die Amerikanen er toch op na.
We verlaten Dobby’s Frontier Town en trekken verder noordwaarts in de richting van alweer de volgende staat, South Dakota. Daar staan ons weer heel andere fenomenen te wachten. We zijn de afgelopen twee dagen door een flink deel van de staat Nebraska gereisd. Waarin we hebben ontdekt dat deze niet zo bekende staat nog behoorlijk wat verborgen attracties telt. En voor wie Amerika duur vindt: alle plekken zijn gratis te bezoeken.
Nebraska Travel Movie
NEBRASKA – Reisplanner
Reizen naar Nebraska
Alliance heeft een eigen luchthaven, maar deze kan je alleen bereiken vanuit Denver. De meeste mensen die deze streek willen bezoeken vliegen dan ook naar Denver en gaan vandaar uit met een auto verder. KLM heeft samen met Delta Airlines via diverse routes vluchten naar deze stad. Zoek je meer mogelijkheden van andere luchtvaartmaatschappijen kijk dan op de site van vliegtickets.nl.
Dit deel van Nebraska wordt vooral aangedaan door reizigers die op doorreis zijn naar andere bestemmingen zoals de Rocky Mountains of de Badlands in South Dakota.
Het deel van Nebraska waar dit verhaal over gaat is goed te bereiken vanuit Denver. Campers kan je in Nederland boeken bij Travelhome. Die vergelijken de contracten van alle camperverhuurders met elkaar. Wil je niet kamperen maar comfortabel in hotels overnachten, check dan de prijzen voor all-in autohuur op de site van Sunny Cars.
ESTA niet vergeten
Als je naar de Verenigde Staten reist, moet je vooraf een digitale reistoestemming aanvragen, oftewel een ESTA. Alles over het ESTA in deze blog.
Hoe past Nebraska in je Amerika-reis?
Nebraska is eigenlijk nooit een bestemming op zich zelf. je reist er doorheen onderweg naar bijvoorbeeld de Badlands in South Dakota, Custer State Park of de Rocky Mountains. Zoals je in bovenstaand verhaal kunt lezen zijn de bezienswaardigheden behoorlijk off the beaten track. Maar daardoor niet minder interessant. Neem deze route in je reis op als je kennis wilt maken met het gewone Amerika. Geen enkel van de door ons bezochte attracties vragen entreegeld, maar de amusementswaarde is verrassend hoog.
Booking.com
Verder lezen over Nebraska
- Meer leesvoer vind je in deze reisboeken over Nebraska.
- Denver is een belangrijke toegangspoort voor het westelijke deel van Nebraska. Lees meer over in Denver in mijn blog Denver, vertrekpunt voor de Rockies – wat kan je er doen?
- Een mooie afwisseling: van de eindeloze prairies van Nebraska naar de besneeuwde toppen van de Rocky Mountains. Binnen een dag reis je er heen. Meer daarover in mijn blog over het Rocky Mountain National Park.
- Het vervolg op deze etappe: de reis naar het Badlands National Park in South Dakota. Buitenaards!
