Langs de hele Costa Brava loopt de GR 92 Camino de Ronda. Dat is een wandelroute van in totaal 583 km. De route loopt vanaf de Franse grens tot aan de Ebro-delta. Nu heb ik helaas maar één dag tot mijn beschikking en verblijf in Rosas. Een mooi wandeldoel is dan Cadaqués, het idyllische kustplaatsje, dat bekend is geworden als woonplaats van Savaldor Dalí.
Geschatte leestijd: 10 minuten
Laatste update: 28 december 2022
Vertrek van de Camino de Ronda uit Rosas
Om op de GR 92 Camino de Ronda te kunnen komen hoef ik slechts de boulevard van Rosas te volgen tot voorbij de haven. Bij de vuurtoren verlaat de route de weg en gaat er een in de rotsen uitgehouwen pad onder de huizen en hotels langs. Wisselende uitzichten over de baai en terug naar Rosas en Santa Margarita. Op de achtergrond zie ik heel helder de Pyreneeën liggen, die oranje worden belicht door de zon. Die zelfde zon heeft het op deze plek de hele ochtend al flink af laten weten door een hardnekkig wolkendek. Voor een wandeltocht is dat voordelig bij de toch al hoog oplopende temperatuur. 36 Graden staat er voor vandaag gepland. En om die reden ben ik dan ook al voor de zon opkomt van huis vertrokken.
De schoenen uit
De eerste baai waar ik terecht kom is die van de Platja de Canyelles Petites. Daar zijn twee bakkertjes en wat uitnodigende bankjes. Dus een croissant is zo gekocht. Vanaf het bankje is het uitzicht over het ontwakende strand nóg mooier met een verse croissant en een slok ijskoud water. Aan het eind van het strand duikt de Camino de Ronda weer verder onder de huizen door. Links van mij heb ik nu de rotswand en rechts van mij de zee. Na een hotel te zijn gepasseerd kom ik op de Platja de Canyelles Grosses, dat ik met de schoenen uit via de vloedlijn passeer. Aan het einde daarvan een stenen trap omhoog en een korte felle klim door een woonwijk, waarna het pad de natuur in duikt en de laatste buitenwijken van Rosas achter zich laat.
Cactussen en afgronden langs de Camino de Ronda
Het pad van de GR 92 Camino de Ronda kronkelt zich nu van baai naar baai, met korte pittige klimmetjes voor een fraai uitzicht. Weer gevolgd door scherpe afdalingen, die je dan weer op een of ander strand doen belanden. Sommige stranden zijn naaktstranden te zien aan verschillende piemels die te drogen liggen. Klaarblijkelijk alleen voor heren dus.
Cala Montjoi is het eerste strand waar weer wat commerciële activiteit is. Er is een camping, er komt een weg uit Rosas binnen en het strand is doelwit van een aantal excursies over water. Dit zijn het soort strandjes waar ik het wel een week zou kunnen uithouden, zonder al het lawaai van toeristenplaatsen. Mooie koele plekken om te liggen onder schaduwrijke bomen, lekker zand en één of twee strandbarretjes. Het laatste strand dat ik aandoe is het nóg meer afgelegen Platja de la Pelosa. Ik loop over paden vol met cactussen en andere prikplanten. Ik moet uitkijken dat ik niet al te veel uitwijk, want aan de andere kant gaapt de diepte.
De zonfactor
Voorbij de Platja de la Pelosa gaat de GR 92 Camino de Ronda ineens steil omhoog. Daarbij komt dat de zon nu inmiddels met volle kracht is gaan schijnen, dat wordt nu echt een factor. Het drinkwater moet er steeds vaker aan te pas komen. Dan maakt het pad een scherpe bocht landinwaarts en draait van de kust af, klimt en daalt om bij nog één strand scherp af te dalen. Ik ben in de Cala Jóncols, het meest oostelijke strand dat vanuit Rosas via een onverharde bergweg te bereiken is. Mijn pauzes worden frequenter. De zesendertig graden zullen inmiddels wel bereikt zijn en op een verkoelend zeebriesje hoef ik niet te rekenen.
Drijfnat
Ik verlaat het laatstgenoemde strand langs een bamboebosje, waarna er een klim volgt die me landinwaarts naar een bergpas op 226 meter hoogte moet voeren. Een beetje klimmen, daar draai ik normaal mijn hand niet voor om. Op een dag als vandaag merk ik wat de hitte met het lijf doet. Ik proberen in te schatten hoe veel water ik nodig heb voor het laatste stuk. Dat gaat door een onbewoond berggebied. Ik bestudeer de kaart van de Camino de Ronda nog eens goed. De kaart die gisteren nog drijfnat was omdat ik zo stom was geweest om hem tijdens het zwemmen in de zak van mijn zwembroek te laten zitten. Vandaag is de kaart weer drijfnat maar dan nu van mijn zweet.
Als een Arabier
Vlak voor het hoogste punt rust ik nog één keer uit in de schaars aanwezige schaduw van een olijfboom. Ik maak de sarong die ik nog in mijn bagage heb zitten nat met een beetje van mijn drinkwater en hang hem over mijn hoofd. Dat koelt lekker af. Ik sla de sarong dan naar achter en knoop hem om mijn voorhoofd vast; bovenop mijn pet. Vanaf nu wandel ik als een Arabier door de bergen. Ik bereik eindelijk de pashoogte en kom uit de luwte van een bergtop uit, waardoor ik weer wat wind vang, een heerlijke verkoelende ervaring. Vanaf nu alleen nog bergafwaarts over een breed pad. Ik loop door het meest oostelijke deel van het Iberisch schiereiland door een naar de zee aflopend berglandschap. De laatste stuiptrekking van de Pyreneeën voordat deze in de Middellandse Zee ondergaan.
Finish op terrasje in Cadaqués
Na een paar ruime bochten krijg ik zicht op de eerste huizen van Cadaqués, een mijlpaal. De rest is nu easy, ik blijf de zelfde weg tot aan het dorp afdalen. Hier en daar een paar short cuts, dus voor ik het weet sta ik in het centrum van Cadaqués. Bij het busstation check ik nog even de vertrektijden; nog mooi een klein half uurtje over voor een Estrella Damm op een terrasje!
Even later zit ik in de bus die mij terug brengt naar Rosas. Als bonus mag ik nog even vanaf de rotonde buiten het dorp naar ons appartement lopen. Om het af te leren. Aan mijn voeten voel ik wel dat de tocht het een en ander gevergd heeft. Geen wonder, op sandalen.
Ook doen? Hier zijn wat tips
- De totale lengte van de GR 92 Camino de Ronda is meer dan 500 kilometer. Je kan dus ook elders aan de Costa Brava een deel van het pad oppikken.
- Openbaar vervoer is overal goed geregeld. Elk dorp wordt wel bediend door een busdienst en ten zuiden van Blanes komt de spoorweg langs de kust.
- De moeilijkheidsgraad is niet hoog. Ook (juist) met kinderen is de Camino de Ronda prima te doen.
- Ga je net als ik, wandelen op een hete zomerdag, bedenk dan goed waar je aan begint. Neem voldoende water mee, bescherm je tegen de zon en maak een studie van de route.
- Beste reistijd is het voorjaar, wanneer er duizenden bloemen langs het pad in bloei staan en de temperatuur niet zo’n belangrijke impact heeft op je conditie.
- Andere schitterende trajecten van de GR 92 Camino de Ronda vind je tussen:
– Sant Feliu de Guíxols en S’Agaro
– Calella de Palafrugell en Tamariú - Plan niet meer dan 20 km op een dag. Houd voldoende tijd over om ergens een frisse duik in de zee te nemen. Neem uitgebreid tijd om ergens te lunchen. Overal vind je heerlijke eetadresjes!
- Alle informatie over de hele Camino de Ronda, oftewel de Sender de la Mediterrània (GR92) zoals de Catalanen de route noemen.
- De camino combineren met wereldstad Barcelona? Bekijk vijf verborgen pareltjes in Barcelona die je nog niet kende.
🌿 Duurzaam logeren langs de GR 92 Camino de Ronda
Ik zei het hier boven al. Je komt op deze wandeling langs strandjes waar je het best een tijdje uit zou kunnen houden. Op één van die strandjes kom ik langs een verborgen juweeltje. Een hotel dat je alleen maar op dit soort wandeltochten tegenkomt. Hotel Cala Jóncols ligt als enige hotel aan de gelijknamige baai. Wel Costa Brava, geen massatoerisme. Mijn tip voor een topvakantie!
Ben je meer van het kampeerleven? Check deze lijst met campings langs de Costa Brava met verblijf in luxe stacaravans.
Booking.com