Veiligheid en Egypte. Iedereen heeft daar wel een mening over. De sterkste meningen daarover zijn afkomstig van mensen die nog nooit een stap in Egypte hebben gezet. Toen dochter Anouk na het lezen van wat Dummie de Mummie verhalen aangaf zelf wel eens de piramides te willen zien, aarzelde ik niet voor ons samen een mooie reis in elkaar te zetten naar Egypte. Ik ben er namelijk van overtuigd dat Egypte als bestemming alles heeft om kinderen te boeien. En dan heb ik het niet uitsluitend over hotels met zwembaden en snelle WiFi. Lees onze ervaringen in Egypte hieronder.
Laatste update: 11 januari 2022
Geschatte leestijd: 21 minuten
Terug naar de koloniale tijd in Hotel Windsor
Ik weet niet wat ik exact had verwacht van het Windsor Hotel toen ik het thuis ging boeken. Maar op zijn minst toch wel een iets minder sjofele locatie dan het achteraf gelegen Bek Al Alfi Street in het oude centrum van Cairo. Terwijl de portier onze bagage uit de taxi haalt lopen wij door een tijdcapsule. Want die functie heeft de kleine lobby. Hier is sinds de Engelse koloniale tijd helemaal niets meer veranderd. De piepende kooilift, het oude sleutelbord, de receptionist met raspende stem. Een hotel waar ’s avonds om half acht de bel voor het eten klinkt. Zo’n hotel. En ik kén deze plek ergens van. Maar waarvan dan?
Bedden in Hotel Windsor
Kamer nummer 12 heeft direct uitzicht op de straat vanaf het Franse balkon. Beneden ons spelen oude mannetjes aan de waterpijp backgammon op straat. Twee gietijzeren bedden op een krakende houten vloer. Anouk ploft op haar bed, moe van de reis. Maar ze staat bijna direct weer met twee benen op de grond: het matras is hard, staat bol en heeft een nogal stugge vering.
Michael Palin was here
Bij het ontbijt worden we nogmaals teruggeworpen in de tijd: niks geen buffet. Gewoon aan tafel bediend worden. De dame geeft ons thee die meer op koffie lijkt en koffie die.. ja precies. Vruchtensap? Een pakje appelsap kan je krijgen. Verder toast, een pita-achtig broodje en een stuk cake. Beleg bestaat uit een blokje feta en een kuipje abrikozenjam. Het is maar goed dat Anouk niet zo’n grote eter is.
En dan weet ik het. Ik wéét waar ik deze plek, dit hotel van ken. Hier sliep Michael Palin tijdens zijn documentaire Around the World in 80 Days uit 1989. Het zal Anouk een worst zijn, want ze klaagt nog steeds over het harde bed en het oneetbare ontbijt. Maar voor mij is dit hotel een pareltje. Een plek die geschiedenis en nostalgie ademt. Eentje waarvan je terecht mag hopen dat er niet ineens een Ibis Hotel voor in de plaats staat als je er nog eens terug komt.
Anouk:
Het hotel dat we daar hadden was een heel ouderwets hotelletje. Het had een gezamenlijke badkamer voor het hele hotel, het was onhigiënisch, bij het ontbijt werden er koude eieren geserveerd, een gammel bedje, een matras zo hard als steen en noem maar op. Het was wel logisch dat het niet zo’n goed hotel was, want het hotel bestond al sinds 1893 en sinds toen is er behalve het personeel niets verranderd in het hotel. M’n vader vond het fantastisch, maar voor mij viel erg tegen, dus niet echt een aanrader voor kinderen.
De piramides zonder gids
Overal in Cairo loop je ze tegen het lijf: de lastige mannetjes. Bij de metro klampen ze je aan. Voor het museum gaan ze met je in de rij staan. Op een terrasje komen ze naast je zitten net als je een slok van je koffie wil nemen. Ze duiken op de minst gelegen momenten op. Overal. Hun enige drijfveer is het verdienen van zo veel mogelijk geld voor zo min mogelijk moeite. In Egypte willen de lastige mannetjes altijd je hele reisplan weten, om te zien waar ze nog wat voor je kunnen betekenen. Passen hun diensten helemaal nergens in (“we zijn op een groepsreis” is mijn steevaste en waterdichte alibi), dan spelen ze hun laatste troefkaart. Een souvenir. Of ze kunnen waarzeggen.
Mannetjes bij de piramides
Bij de piramides ben je als individuele bezoeker aan de goden overgeleverd. Je bent al gespot nog voordat je de taxi uitstapt en nog zeker een paar honderd meter moet lopen naar de entree. De mannetjes zijn allemaal werkzaam bij de piramides, waar de een zegt dat ‘ie wetenschapper is en een volgende is archeoloog. En allemaal bieden ze aan even mee te lopen om je te helpen om om tickets te kopen, helpen om je tas door de scanner te halen en helpen om de ingang te vinden. Het zijn echte kuitenbijtertjes. Ben je eenmaal door de ingang, dan staat er weer een nieuw leger van mannetjes klaar om je te ‘helpen’. Ik kan me voorstellen dat het gewoon makkelijker is om vooraf al een gids te huren om de piramides te bezoeken. Daar zijn best veel mogelijkheden voor.
Bezoek de piramides in de namiddag
Er is geen greintje schaduw bij de piramides. Om die reden planden we ons bezoek in de namiddag. En met het zakken van de zon vertrekken niet alleen de meeste toeristen richting de uitgang, maar pakken ook de mannetjes alvast hun biezen. Waardoor we uiteindelijk dus nog best rustig hebben kunnen rondlopen.
Anouk:
Ik wou graag naar de piramides dus we gingen ook naar de piramides. Toen we eenmaal kaartjes hadden gekocht stonden er bij de ingang al mannetjes die zich voordeden als mensen die daar werkten, dus probeerde ze je kaartje te krijgen en je rond te leiden voor geld. Ik denk dat er toen wel 5 mannetjes op ons af zijn gekomen. TIP: zeg altijd dat je een gids hebt die verderop staat te wachten of negeer ze gewoon.
Nachttrein naar Luxor
Een treinreis in het buitenland is altijd iets waar kinderen met plezier naar toe leven. Vooral als dat een nachttrein is, compleet met echte bedden en (in ons geval) een eigen coupé. De rit van Cairo naar Luxor door het dal van de Nijl duurt in de regel zo ongeveer acht uur. Het is een milieuvriendelijk alternatief voor een binnenlandse vlucht en bespaart je bovendien een hotelovernachting.
Onze eigen coupé
We stappen in ons ijskoude minislaapkamertje: een coupé voor twee. Koud vanwege de airco met maar drie standen: koud, heel erg koud en koud met bevriezingsverschijnselen. Hij kan niet uit. Maar we hebben dekens. Na ongeveer een uurtje krijgen we een maaltijd opgediend: een tray met bakje rijst, bakje groente en bakje kip. Best lekker als je trek hebt. De trein zet er ondertussen goed de vaart in. Na Giza wordt er niet meer gestopt.
De wake-up call om kwart voor vijf is wel erg vroeg. Hoewel er wordt ook gelijk een ontbijtje naar binnen geschoven. Met de mededeling dat we over een uur aankomen in Luxor. Wat dat betreft een dikke prima voor de Egyptische spoorwegen. En eigenlijk staan we voor we het weten stil op het station en staan we daar in alle vroegte op een doodstil perron terwijl de trein al weer heel snel van ons wegrijdt, in de richting van Aswan.
Het is nog lekker koel in de ochtend met zo’n 28 graden, maar in alles voel je dat het een onverbiddelijk hete dag gaat worden.
Luxor en zijn tempel
Als je recht voor de tempel staat, merk je direct dat er iets mist. De aanblik is niet symmetrisch. Aan de linkerzijde van de ingang staat een enorme obelisk. De obelisk aan de rechterzijde ontbreekt. En dat kan kloppen. Dát is nou de obelisk die al sinds jaar en dag het Place de la Concorde in Parijs opsiert. Een staaltje van onconventioneel jatwerk uit de 19e eeuw. Toen de westerse mogendheden nog ongestraft de ‘koloniën’ konden leegroven.
Maar dan nog. We staan oog in oog met een van de bekendste Egyptische tempels. De facade imponeert behoorlijk. En weer lopen we door een tijdcapsule. 3400 Jaar terug in de tijd dit keer. Vanaf de overkant van de Nijl zet de ondergaande zon de zuilen en de enorme beelden in een goud-koperen gloed. Bij het intreden van de schemering schijnen duizenden spots en schijnwerpers de tempel een haast spookachtig licht over de Luxortempel. Anouk vindt het behoorlijk indrukwekkend en is haast de hele tijd met haar camera in de weer.
Anouk:
In de avond gingen we naar de Luxortempel. Dat was heel mooi vooral toen het donker werd, want toen gingen er lichten in de tempel aan. Dat was echt een magisch moment.
Met een luchtballon over het dal van de Nijl
Niets zo leuk als een onverwachte verrassing tijdens je reis. Buiten medeweten van Anouk om had ik vooraf een ballonvaart over de Nijl geregeld. Daarmee had ik enige moeite haar ervan te overtuigen om vroeg naar bed te gaan, met de wekker op half vier. Dus zo kan het gebeuren dat we rond vier uur staan te wachten aan de oevers van de Nijl op wat komen gaat.
In bootjes worden we over de Nijl gebracht en al snel ontwaren we een stuk of acht reuzenpaaseieren die lichtjes heen en weer liggen te wiegen. In het blauwe ochtendlicht komen de ballonnen tot leven terwijl ze met enorme vlammenwerpers werden ‘volgepompt’ met warme lucht. Alles gaat nu vrij snel: nog even een veiligheidsinstructie van de piloot en dan hup met z’n zestienen (toch nog!) het mandje in. Het opstijgen gaat snel en geruisloos. Aardse geluiden sterven vlot weg slechts onderbroken door het geraas van de vlammenwerper. Al snel weet je niet welke richting je op moet kijken: naar het Nijldal met daarachter de opkomende zon of naar de tempels van de Westelijke Nijloever onder ons. Vanaf dan is het een goede drie kwartier genieten geblazen. Anouk ziet het hele schouwspel met kleine oogjes aan maar ook zij is behoorlijk onder de indruk.
Anouk:
De volgende ochtend moesten we om half 4 opstaan geen pretje dus, maar wel leuk als je wist wat we gingen doen. We gingen in een luchtballon. Echt zo gaaf, dan heb je het er ineens wel voor over om om half 4 op te staan. In de lucht zag je aan de ene kant woestijn en aan de andere kant zag je huisjes en de Nijl. Echt super cool was dat.
Busrit naar de Rode Zee
Na al die piramides, sfinxen en tempels in Egypte snakken kinderen best naar wat quality time in een lekker resort aan zee. Ik hoefde Anouk vooraf niet te vertellen dat dat een optie was, want dat had ze zelf al wel uitgevonden. Er moest op deze reis minimaal gesnorkeld kunnen worden.
Tussen Luxor en de Rode Zee heb je niet van die fijne nachttreinen. Er rijden helemaal geen treinen naar de kust, dus zijn we aangewezen op de bus. Reizen per bus is prima te doen in Egypte. Er is een fijnmazig netwerk van diverse busdiensten in alle vormen van comfort.
Cultuur-detox aan de Rode Zee
Na een rit van ca. vijf uur komen we in Hurghada aan. Direct buiten het busstation de gebruikelijke toestanden met taxichauffeurs. Ik beding een redelijke prijs voor de rit het laatste stukje naar El Gouna. Redelijk, maar geen bodemprijs. Geen zin om toestanden te maken om de laatste euro. Begint dat mannetje direct als we rijden al weer over de prijs te onderhandelen. Dat vind ik een luizenstreek; hij wil ineens het dubbele hebben. En zo gaat het spel de hele weg door. Inclusief een verkeerd adres waar hij ons eerder wil afzetten. We ruzieën nog even gezellig verder als hij ons uitlaat bij het hotel omdat hij er vandoor dreigt te gaan zonder wisselgeld te geven. Maar als ik het nummer van zijn taxi ga noteren, komen wij tot zaken.
Anouk:
We kwamen aan in Hurghada, maar vanaf daar moesten we nog met de taxi naar el Gouna. En meteen kwamen er allemaal mannetjes op ons af die een taxirit aanbood. Eenmaal een goede prijs afgesproken begint de chauffeur ineens in de auto de prijs te verhogen. Daar waren wij het natuurlijk niet mee eens. Als hij over de prijs ophield ging hij 5 min later er weer over beginnen ‘its ver a go its ver a go’ begon hij dan te zeggen.
All inclusive in El Gouna
Ik loop niet warm voor all-inclusive hotels, maar kom je aan de Rode Zeekust van Egypte, dan kan je haast niet om dit concept heen. En dat vindt Anouk helemaal niet erg. Die geniet de laatste dagen volop van zwembaden, snelle WiFi en eten op elk moment je maar wilt en wat je maar wilt. Natuurlijk doe ik deze concessie graag aan haar. Het is ook goed om te zien dat het concept dat wij thuis aanhangen (je bord niet te vol scheppen en alles op eten), ook hier netjes toepast. Er zijn dan wel heel veel grote mensen om haar heen die aan haar een voorbeeld mogen nemen wat dat betreft.
Een vakantie naar Egypte met kinderen is, ook buiten de resorts aan de Rode Zee, prima om te doen. Ook het binnenland biedt meer dan voldoende plekken die kinderen tot de verbeelding spreken. Niet twijfelen dus, gewoon doen.
Anouk:
We gingen naar el Gouna daar had ik me deze reis het meest op verheugd. El Gouna is een stad bij de Rode Zee en wij zaten dan ook in een al inclusieve hotel, dus onbeperkt eten en lekker zonnen.
Travel Movie
Reistips Egypte met kinderen
Als je vooraf een aantal logistieke zaken goed hebt geregeld, is het reizen door Egypte met kinderen best een relaxte bezigheid. Een paar dingen zijn belangrijk om gewoon goed geregeld te hebben. Check daarvoor mijn tips in het verhaal hieronder.
TIP 1: Boek een directe vlucht naar Egypte
Onze reis startte in Cairo. Bovenal zorgde ik ervoor om een rechtstreekse vlucht naar Cairo te boeken. Die vlucht duurt 4,5 uur. Bij een overstap duurt je reis minimaal 7 uur en dat is niet alleen zonde van je tijd, maar voor een kind is het niet uit te leggen om de reis onnodig te rekken. Bovendien is je footprint een stuk groter. Op dit moment heeft alleen EgyptAir een directe vlucht vanuit zowel Amsterdam als Brussel.
TIP 2: Regel vooraf je visum voor Egypte en niet ter plekke
Een visum is verplicht voor Egypte, ook voor kinderen. Je kan het ter plekke kopen, of het vooraf via het internet regelen. Op het moment dat er net een aantal vluchten achter elkaar zijn aangekomen kunnen de wachtrijen voor het visumloket behoorlijk oplopen, dus het is slimmer om vooraf je visum voor Egypte te hebben geregeld.
TIP 3: Zorg dat je een shuttle of taxi naar je hotel hebt geboekt
Zodra je geland bent en hopelijk snel door de immigratieformaliteiten bent geloodst, dan is het zaak om snel in de stad te komen. Er vertrekt regelmatig een bus naar het centrum van Cairo, maar zoek daarna je hotel maar eens op. Zelf boek ik altijd een shuttle of een privé transfer naar mijn hotel in de stad. De voordelen zijn talrijk: je wordt opgewacht, er zijn geen wachttijden, je gaat direct rijden, je wordt in een keer voor de deur van je hotel afgezet en je voorkomt het gebruikelijke gedoe met taxichauffeurs met hun hele trukendoos.
Als je mazzel hebt met de chauffeur, kan deze nog een waardevolle bron van informatie zijn voor tips die van pas komen tijdens je verblijf in de stad. Wanneer ik niet al te moe ben van de reis onderwerp ik de chauffeur aan een kruisverhoor. Maar niet vergeten achteraf nog een fooi te geven natuurlijk.
TIP 4: Bouw het een beetje op
Aan het begin van de reis ben je nog fris en fruitig. Daarom begin ik bewust met het ‘pittige’ deel in Cairo. Je neemt dan nog veel indrukken makkelijk op. Aan het einde van de reis wachten een paar relax-dagen aan zee. Prima om al je indrukken te verwerken en tot rust te komen voordat je weer huiswaarts keert. Zeker als ik met kinderen reis, zorg ik er voor dat de hotels ook beter worden naarmate de reis vordert.
Doe deze reis naar Egypte ook met je kind
Heeft het Egyptische reisvirus je gestoken? Maar zie je er op tegen om alles te gaan regelen? Laat mij je helpen om alles in orde te maken. Ik maak het eenvoudig voor je met het volgende pakket Cairo – Luxor – Rode Zee. Daarbij is alles geregeld voor je.
Reisschema Egypte 9 dagen
- Vlucht Amsterdam – Cairo
- Cairo
- Cairo; nachtrein naar Luxor
- Luxor
- Luxor
- Luxor – El Gouna of Hurghada
- El Gouna / Hurghada
- El Gouna / Hurghada – Cairo
- Vlucht Cairo – Amsterdam
Meer weten over reizen in Egypte samen met je kind? Boek een video call!
Zijn jullie enthousiast? Maar hebben jullie duizend vragen?
Laat mij je assisteren in een persoonlijk gesprek. Ik ken Egypte van meerdere reizen en heb daar goed om me heen gekeken. Voor een kleine fee help ik je tijdens een video call een heel eind op weg en beantwoord al je vragen. En, niet onbelangrijk, laat je kinderen meekijken, dan kunnen zij hun eigen vragen aan Anouk stellen. Dan zal ik zorgen dat zij ook aanhaakt 😉
Groepsreizen naar Egypte met kinderen
In plaats van op eigen houtje rondreizen kan je er natuurlijk ook voor kiezen om dat met een groep te doen. Er zijn inmiddels een aantal reisorganisaties die een rondreis door Egypte voor ouders met hun kinderen aanbieden:
- 9 Dagen Egypte is de reis waarop ik onze eigen trip heb gebaseerd, met het verschil dat je met een groep reist, met daarin voldoende vrije tijd om ook eens samen met je kinderen op pad te gaan.
- De Familiereis Egypte Kort duurt ook 9 dagen, maar eindigt in Hurghada met nog een extra dag strand. Je reist daarna niet meer terug naar Cairo.
- Deze Familiereis Egypte van 9 dagen eindigt in Safaga aan de Rode Zee en heeft een directe vlucht naar Cairo op de meeste data.
Meer lezen over Egypte
- Eerder was ik al eens in Egypte voor een vakantieonderzoek aan de Rode Zee.
- Hier kom je te weten hoe je het beste een visum voor Egypte organiseert.
- Van deze reisgids maakte ik gebruik bij de voorbereiding van deze reis
