Ik heb nog geen stap binnen gezet of er wordt me al een glas kölsch in de handen gedrukt. “Wo kumme Se her?” vraagt de kelner in plat Keuls over zijn schouder terwijl hij andere cafébezoekers verder bedient. Als ik hem antwoord is hij inmiddels al weer bij de bar om zijn kranz met nieuwe glazen van het gouden Keulse bier te vullen. “Holland? Onze nieuwe bondgenoten!”

Laatste update: 26 september 2022

Geschatte leestijd: 7 minuten

Dit artikel verscheen eerder in 2017 in juni-editie van REIZ& Magazine van de ANWB.

DDR veertig jaar terug

We zijn op de rechter Rijnoever in Keulen. Ver weg van de duizenden toeristen die in de Altstadt de terrassen vullen. Een verkwikkende wandeling over de Hohenzollernbrug brengt je in het nauwelijks door dagjesmensen bezochte stadsdeel Deutz. In de onooglijke Siegesstrasse stuit je ineens op Gaststätte Lommerzheim.

De troosteloze gevel van dit kroegje zet je eenvoudig op het verkeerde been. Als je de ogen half dicht knijpt sta je ergens in de DDR, veertig jaar geleden. Alleen het warme licht dat door de verveloze vensters naar buiten schijnt verklapt de gezelligheid binnen.

Lommerzheim, Keulen
Op een voorjaarsavond past niet iedereen meer binnen.
kölsch, Keulen
Bij Lommi hangen de gasten er haast met de benen uit.

Kölsch jargon

De Keulse drinkcultuur kent een jargon dat enige uitleg verdient. Het bier heet kölsch. Dat wordt gebrouwen in één van de 24 stadsbrouwerijen. Het wordt geschonken in een stange, een glas met een on-Duitse inhoud van 0,2 liter en wordt in de café’s rondgebracht door köbes (kelners) in traditioneel blauwe outfit. Zij dragen het bier rond in een kranz, een handig dienblad met plek voor iets van twaalf glazen. Is je glas leeg, dan ontvang je ongevraagd een vol glas. Geen gedrang rondom de bar dus. Op een bierviltje wordt het aantal geconsumeerde glazen geturfd. Hoef je geen bier meer, dan leg je eenvoudig dat bierviltje op je glas en kan er afgerekend worden.

“Een perfect systeem” begin ik tegen Manfred, een stamgast die even verderop in de wijk woont, “je glas is hier nooit leeg”.

“Ja” zegt hij, “Man trinkt das Bier nicht, man sauft es”.

Lommerzheim Keulen, kölsch
Van buiten een onooglijk kroegje, van binnen oergezellig.

Iedereen is gelijk

Manfred vraagt mij of ik ook weet wie Lommi (Hans Lommerzheim) was, de vroegere kastelein van deze kroeg. Hij was het die samen met zijn vrouw de kroeg tot 2004 bestierde. Nooit veranderde hij iets aan het interieur. Avond aan avond stond hij achter de toog, 45 jaar lang. Na zijn overlijden in 2004 bleef de tent vier jaar gesloten totdat de brouwerij Päffgen in 2008 het café heropende en hun “kölscher champagne” weer volop uit de vaten liet stromen.

De stamgasten zijn van een divers pluimage. De FC Köln-fan zit aan één tafeltje met een heer-op-stand met krulsnor. Iedereen is anders maar toch is hier iedereen gelijk. Geheel in de geest van Lommi, die er altijd voor zorgde dat iedereen op tijd werd bediend. De gast die het hardst om bier riep, werd als laatste bijgeschonken.

Lommerzheim Keulen, kölsch
Stamgasten rond de toog, het kloppend hart van Lommerzheim.

kölsch, Keulen
De eenvoudige menukaart van Lommerzheim.

De president gedist

Het kan niet anders of na een aantal bijgevulde glazen kölsch ga je trek krijgen. Daar kan voor gezorgd worden. Een typisch Keuls gerecht is een Halver Hahn. Nee, geen halve kip maar een stevig broodje (een röggelchen) met een een belegen stuk Goudse kaas en uien. En heb je serieuze trek, dan bestel je een kotelet: een bijbeldikke karbonade met uien en aardappelsalade. Dat staat in de maag.

“Maar ken je ook het verhaal van Bill Clinton?” vraagt Manfred. Ik ben een en al oor. Tijdens de economisch wereldtop van 1999 in Keulen wilde de Amerikaanse president graag eens een bezoek brengen aan een origineel Keulse kroeg. Bodes van het Witte Huis namen contact op met Lommi om de komst van de president aan te kondigen. Er was één ding: om veiligheidsredenen moest het café gesloten worden voor de overige gasten.

Nä, dat jeiht nit, had de niet zo heel spraakzame Lommi gezegd.

Die middag behielden de stamgasten hun café, Clinton kreeg het veel grotere Brauhaus Zur Malzmühle op de linkeroever en Lommi kreeg definitief zijn cultstatus.

Keulen skyline
Op nog geen vijf minuten lopen: heerlijk chillen aan de Rijn.

Bouwstenen voor een weekendje Keulen

  • Bekijk deze lijst met handige reisgidsjes voor Keulen
  • Naar Keulen vertrekken dagelijks tientallen treinen, maar mijn absolute favoriet is de ICE, die vanaf Amsterdam via Utrecht en Arnhem in goed 2,5 uur naar Keulen rijdt. Voor deze trein geldt, hoe eerder je boekt, hoe goedkoper je ticket wordt.
  • Voordelige pakketreizen inclusief treinkaartje kan je bij De Jong Intra boeken
  • Voordelige pakketreizen naar Keulen compleet met de Köln Card en een fietstour.
  • Wil je een veel uitgebreidere keuze van hotels hebben, bekijk dan deze lijst met hotels in Keulen maar check altijd voor je boekt uitgebreid de reviews, want op deze site vind je rijp en groen door elkaar.
  • Verder je horizon verbreden maar dan met wijn? Even verder stroomopwaarts langs de Rijn vind je Duitslands grootste wijnregio, Rheinhessen.

Booking.com


eifel

Op dit blog zijn diverse affiliate links verwerkt naar sites die je helpen om je vakantie naar Keulen samen te stellen. Klikken op sommige links en boeken via de sites waar je terecht komt, kost jou niets extra, maar geeft mij een klein bedrag aan commissie om travelkees.nl te onderhouden en verder uit te breiden.