Na zes dagen Darwin ben ik wel helemaal klaar met deze stad. In de omgeving liggen diverse natuurparken die zeer de moeite waard zijn, zoals Kakadu, maar het ontbreekt mij aan budget om dat allemaal goed te kunnen bekijken. De tours daar naar toe beginnen zo rond de 200 dollar en die heb ik niet. Alle focus ligt nu op het bereiken van Sydney voor het einde van de maand met nog maar 400 dollar op zak. En vandaag vertrekt mijn gratis lift naar Alice Springs. Maar wat we nog niet weten is dat het voorlopig bij een lift van Darwin naar Katherine zal blijven.
Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991
Donderdag 6 december 1990
Wat hieraan vooraf ging lees je in:
Wildlife parks bij Darwin verkend per buggy
Geschatte leestijd: 4 minuten
Laatste update: 12 november 2021
Op reis met Tante Bets van Darwin naar Katherine
Norbert en ik hebben om drie uur afgesproken bij het Darwin Transit Centre met de dame die we de naam Tante Bets hebben toebedacht (haar naam is Betsy). Ze is 68 en voor haar leeftijd bijzonder bijdehand en eigenwijs. Zij zocht een chauffeur om haar veilig met haar eigen auto naar Alice Springs te rijden, wij zochten een lift. En inderdaad, om drie uur, stipt op tijd volgens de afspraak komt ze aanrijden met haar witte Ford Laser. Maar de wagen is volledig afgeladen. De hele achterbank ligt vol met zooi en zelfs de voorbank is niet helemaal vrij. Daar moeten wij dus nog bij mét onze rugzakken.
Tante Bets had geredeneerd dat, ondanks de gemaakte afspraken, wij wel niet zouden op komen dagen maar was dan toch voor alle zekerheid nog maar even langs het Transit Centre gereden. Zo’n dame is Tante Bets. Hoe het ons gelukt is weet ik niet meer, maar een kwartier later zitten wij met zijn drieën in de auto, inclusief onze bagage.
Grillen van de oude dame
Dan komt de volgende verrassing: het plan om naar Alice Springs te gaan is ‘enigszins’ veranderd. We rijden vandaag uit Darwin niet verder dan naar Katherine, een dikke 300 kilometer op de weg naar Alice Springs. Want, zo had Tante Bets op het laatste moment bedacht, dan kon ze daar misschien haar neef Peter Dean wel even bezoeken voor het weekend. Ze had hem immers al veertien jaar niet meer gezien. “Dan gaan we maandag verder naar Alice Springs” zo voegde ze daar achteloos aan toe. Drie dagen later!!
…want het adres van Peter Dean in Katherine dat heeft ze natuurlijk niet
Ik heb helemaal geen tijd voor al die onzin, maar er is geen andere optie. We zijn afhankelijk van de grillen van de oude dame. Om half vier rijden we Darwin uit en een snelle rekensom leert mij dat we dan toch wel rond een uur of zeven in Katherine zullen aankomen, bij het aanhouden van de maximum snelheid van 110 km per uur op de highway. Maar daar is geen sprake van. Tante Bets houdt niet van hard rijden en ik moet mij houden aan ‘haar’ maximum snelheid van 70 km per uur. Met argusogen houdt ze de snelheidsmeter van haar wagen in de gaten.
Onverwachte stopover in Katherine
Verdere vertragingen op de weg van Darwin naar Katherine lopen we op bij een lange stop: ze blijft wel een half uur rondhangen in de dames-wc van de road house van Hayes Creek. Eenmaal weer op weg wordt het ook snel donker en het begint ook nog eens ongenadig hard te regenen. De weg wordt bijgelicht door felle bliksemschichten.
Het regent nog steeds als we rond half tien Katherine binnen sukkelen. Vervolgens duurt het nog een half uur extra voordat we bij het adres van naar neef Peter Dean zijn aanbeland. Want dat adres, dat heeft ze natuurlijk niet. Zodat we op iedere hoek van de straat een passant moeten vragen of die soms weet waar Peter Dean woont. Bij de vierde hebben we beet. Niet gek voor een stadje met toch nog tienduizend inwoners. De man in kwestie weet feilloos zijn adres en huisnummer op te dreunen.
Norbert en ik duiken een backpackers hostel in, waar we ’s avonds om half twaalf nog even een duik in het lauwe zwembad nemen. We moeten snel bespreken hoe we om zullen gaan met deze onverwachte wending van onze lifttocht. De rit van Darwin die ons tot in Alice Springs zou moeten brengen eindigt voorlopig in Katherine.
Voor het vervolg van mijn reis, lees verder:
Hoe we het weekend in Katherine doorkomen
