Het is net na middernacht en gisteren gaat naadloos over in vandaag. Ik zit in de trein van Nederland naar Moskou die zojuist het Poolse grensstation heeft verlaten. Na een klein stukje rijden staan we aan de Russische kant van de grens met de Sovjet-Unie. En het welkomstcomité staat op het perron al op ons te wachten: een legertje officieren van allerlei pluimage aan de verschillende uniformen te zien.
Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991
Maandag 9 april 1990
Wat hieraan vooraf ging lees je in:
De DDR en Polen per trein – de start van een wereldreis.
Laatste update: 16 maart 2023
Geschatte leestijd: 6 minuten
Petten en mutsen
Vlot en efficiënt wordt de trein coupé voor coupé uitgekamd. Het wordt een stuk in vijf bedrijven:
1. Een dame met witte muts vraagt iets in ’t Russisch, waarop Philippe uit Frankrijk naast me (hij verstaat Russisch), bevestigend knikt. De dame vraagt mij het zelfde. Ik antwoord ook in vloeiend Russisch d.m.v. een korte hoofdknik. Dame met witte muts af.
2. Een douanier met pet komt op en vraagt naar de valutadeclaratie. Ik moet het ingevulde briefje laten zien waarop vermeld staat welk geld en hoeveel daarvan in mijn portemonnee zit. Hij krabbelt iets op mijn briefje. Dan moet ik hem mijn geld laten zien. Goedgekeurd. Douanier met pet af.
3. Een douanier met grote pet (waar je mee kan frisbeeën) verschijnt in het deurtje. Wil paspoort met visum zien. Ik geef hem mijn paspoort met visum in bruikleen. Hij kijkt er lang en ernstig naar. Vraagt wat ik kom doen. Ik leg hem uit dat ik van Amsterdam naar Moskou de trein neem en vanuit daar verder naar China wil. Hij pikt alles in. Douanier met grote pet af. Met mijn paspoort.
4. Een officier met snorretje komt met een zaklamp onze coupé doorzoeken. Hij zoekt en zoekt. We staan om de beurten op. Helaas voor hem vindt hij niets.
5. Even is het rustig totdat we als toetje nog bezoek krijgen van een dame van Intourist. Zij wil mijn vouchers zien en weten wat ik allemaal geboekt heb voor mijn verblijf in de Sovjet-Unie. Nou een kaartje voor de trein naar Moskou en daarna nog veel verder. En een hotelovernachting in Moskou. En ze vraagt waarom ik van Amsterdam naar Moskou de trein neem en niet het vliegtuig. Die vraag vind ik zo irrelevant dat ik hem niet een beantwoord.
Smolensk
Dan wordt het treinstel zo’n 500 meter teruggereden voor het verwisselen van het onderstel. Ik geloof dat allemaal wel; het is inmiddels diep in de nacht en ga slapen op mijn bed. Ik ontwaak een uur of wat later. Het is al licht. Ik kijk naar buiten en zie voor het eerst de Sovjet-Unie aan mij voorbij glijden. Ook zie ik dat het hier niet zo aangeharkt is als in Polen en de rest van Europa. Het gras is plat en geel van kleur, nog niet zo lang verlost van een pak sneeuw. Verharde wegen zijn lang niet zo vanzelfsprekend als bij ons. Asfalt zie je pas als je enigszins in de buurt van een stad komt. De huizen zijn dan weer wel in mooie en afwisselende kleuren geverfd. Ze steken echt fraai af tegen het grijsbruine landschap.
We arriveren op een station waarvan de cyrillische tekst op het perron niet direct de naam (Смоленск) prijsgeeft. Maar een beetje puzzelen met kaart en logica leert dat we in Smolensk zijn. Als de trein zich weer in beweging zet en de stad verlaat, ontwaar ik de fraaie stadsmuren met middeleeuws aandoende torens. En we kachelen verder in de trein naar Moskou.
Aankomst per trein in Moskou
De dorpen en plaatsen beginnen wat sneller op elkaar te volgen, het asfalt keert terug op wegen die de spoorbaan kruisen en ik zie steeds meer (vuile) industrie. Kortom: Moskou nadert!
Op het Beloroesskaja Station in Moskou staat onze trein uit te hijgen, als de enorme stroom passagiers deze verlaat. De vettige zoete geur van verbrande kolen is alom aanwezig. Familieleden van passagiers staan te wachten met bosjes bloemen. Wij worden opgewacht door een soort hippie van Intourist. In de trein leerde ik Isabelle (uit Frankrijk) en Mark (uit Australië) reeds kennen. Nu voegen zich Tim (Engeland) en drie Duitse mannen daarbij. Met z’n allen worden we in een busje gepropt en door het drukke verkeer naar het gigantische Belgrad Hotel gebracht.
Met Tim, Mark en Isabel ga ik de omgeving van het hotel verkennen. De stad is kleurrijker dan ik voor mogelijk had gehouden. Ook de drukte in de winkelstraten verrast ons enigszins. Is dat soms door de Perestrojka? Op straat wordt van alles verkocht: schilderijen, eten, souvenirs. We maken foto’s en concluderen met z’n allen dat Moskou zo gek nog niet is… en zéér fotogeniek.
Het diner in het hotel stelt dan weer weinig voor, maar dat spoelen we ’s avonds weg met goedkope Russische champagne in de bar het hotel, bij gebrek aan bier.
En nu zelf met de trein naar Moskou
Lees mijn TravelTricks om te zien hoe je een reis van Amsterdam naar Moskou met de trein regelt.
- Start je voorbereiding op tijd en koop eerst een goede reisgids van Moskou. En bepaal daarna hoeveel tijd je nodig hebt om alles te kunnen zien wat er op je lijstje staat.
- Besloten wanneer je gaat? Vergeet dan niet na te denken over je visum. Wel een behoorlijke formaliteit even, maar een reisbureau kan je prima op weg helpen.
- Wil je net al ik, echt de reis per trein naar Moskou maken? Sinds mijn reis is er een land tussen gekomen, nl. Belarus. Daar heb je een transitvisum voor nodig.
- Een andere route van Amsterdam naar Moskou met de trein en deels per ferry loopt via Scandinavië. Via Stockholm naar Helsinki of met de veerboot vanuit Travemünde in Duitsland. Vanuit Helsinki kan je eenvoudig met de trein via St Petersburg, naar Moskou reizen.
- Een vliegticket naar Moskou is al met al goedkoper, zo veel is zeker. De rechtstreekse vluchten van KLM en Aeroflot duren ruim drie uur.
- Een treinkaartje van Amsterdam naar Moskou kan je online kopen.
- Alleen voor een kort verblijf naar Moskou? Boek dan een voordelige stedentrip naar Moskou.
- Benieuwd naar wat je in Moskou allemaal kunt doen? Check mijn lijst van leuke dingen in Moskou.
Booking.com
