Een week geleden, toen ik nog in Noord-Thailand rondzwierf, zat ik nog helemaal in het ritme van de jungletreks. Nu, een stuk zuidelijker daar vandaan, ben ik alleen nog maar aan het tempelen. Dat begon eergisteren bij één tempel die nog gewoon in gebruik was in Phitsanulok. Dat kreeg gisteren zijn vervolg in Sukhothai met een compleet park vol historische tempels. En omdat ik toch zo lekker bezig ben, doe ik er vandaag nog een tempelstad bij: het Si Satchanalai Historical Park. 

Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991

Maandag 3 september 1990

Wat hieraan vooraf ging lees je in:

Sukhothai: wandelen tussen de historische ruïnes

Laatste update: 24 januari 2021

Estimated reading time: 4 minuten


Langzame start

Als om zeven uur in de ochtend de regen on-uitnodigend op het dak van mijn guesthouse klettert, draai ik me nog een keertje om. Een langzame start dus, maar dat maakt het voortreffelijke ontbijt dat de dames van de guesthouse weer hebben klaargemaakt er niet minder op. Daarna ga ik in de stad maar eens op zoek naar een bus die me wat dichter in de buurt van Si Satchanalai kan brengen.

Net als Sukhothai vind je in Si Satchanalai een hele bende oude tempels die in een park bij elkaar staan. Het ligt aan de Yom rivier, ongeveer 60 kilometer ten noorden van Sukhothai. En als ik daar na een fraaie busrit aankom, kan ik ook daar weer een fiets huren. Ik zal ‘m nodig hebben, want ook hier liggen de diverse tempels en chedi’s best ver uit elkaar.

si satchanalai road sign,
De entree van het Si Satchanalai Historical Park, op ca. 60 km van Sukhothai.

Werkloze olifant in Si Satchanalai

Wat mij direct opvalt is de rust. Er zijn zo goed als geen toeristen hier, waar ze in Sukhothai met bussen tegelijk worden aan -en afgevoerd. Daarbij komt dat er hier in Si Satchanalai ook wel iets minder aandacht is besteed aan hoe het park er bij ligt. Hier geen vlekkeloze gazons of rimpelloze vijvers met lelies. De tempels staan er gewoon midden tussen de natuur mooi te wezen. Een eenzame olifant staat er met zijn net zo eenzame baasje tevergeefs te wachten op toeristen die misschien wel even op zijn rug willen zitten, maar misschien ook weer niet.

Gaan we de tempels bespreken dan zijn de belangrijkste hiervan toch wel de Wat Chang Lom ondersteund door 39 olifanten (van steen ditmaal) en de Wat Chedi Jet Thaew, voor mij in ieder geval de mooiste van het hele park.

Si Satchanalai is zeker een aanrader voor mensen die meer verdieping zoeken en parken als dat van Sukhothai te druk vinden. Vandaag heb ik bijna alle tempels voor me zelf alleen. Wat een weelde!

Aan het einde van deze dag ben ik weer terug in Guesthouse No.4 in Sukhothai, waar de dag eindigt zoal die begon: met een flinke wolkbreuk met onweer. En zo lang dat noodweer in dit land overdag niet voorkomt, hoor je mij niet mopperen.

Voor het vervolg van mijn reis, lees verder:

De Gouden Boeddha van de Wat Traimit


Booking.com