Hoe vind je de perfecte trekking tour in Chiang Mai? Die vraag valt niet eenvoudig te beantwoorden. Op de vraag hoe je een random trekking tour in Chiang Mai vindt, is wél snel te beantwoorden. Die trekking vindt jou. Sneller dan je denkt. Lees hier hoe ik mijn trekking regelde en hoe de jungle trek in zijn werk ging.
Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991
Vrijdag 10 t/m woensdag 15 augustus 1990
Wat hieraan vooraf ging lees je in:
Wat hoppen: de tempels van Chiang Mai
Laatste update: 29 december 2022
Estimated reading time: 26 minuten
De toeristenval van de trekking industrie
Het volgende overkwam mij. Ik had in Bangkok het plan opgevat om naar Chiang Mai af te reizen. Met als doel om mij daar dan eens te gaan oriënteren op een jungle trek. Maar de toeristenval was al ingebakken in de aantrekkelijke ‘package‘ die ik kocht. Namelijk een supergoedkoop busticket inclusief overnachting bij aankomst, waar de toeristenval wagenwijd open ging. Want direct werden we onderworpen aan een verkoopdemonstratie van trekkings, georganiseerd door het guesthouse waar we waren gedropt. Ik boekte niets en besteedde mijn dag in Chiang Mai goed met het hoppen langs wat tempels.
Waar ik al bang voor was gebeurde dan ook echt vanochtend vroeg. Om half zeven gebons op de deur van mijn kamer. Of ik binnen een half uur wil uitchecken. Er is namelijk weer een verse buslading backpackers uit Bangkok in aantocht. Die allemaal de zelfde deal als ik hebben geboekt: cheap reisje met de nachtbus, gratis nachtje hotel waar je kan bijkomen. Maar eerst worden de kersverse arrivals nog even doorgezaagd over een jungle trek in Chiang Mai, net zoals mij gisteren overkwam.
En omdat ik gisteren niet, zoals veel anderen, toehapte en dus geen trekking bij het hotel boekte, werd ik de rest van mijn verblijf met de nek aangekeken. De hotelmanager ramt mij dan ook met alle soorten van genoegen zo vroeg mogelijk mijn bed uit. Moven moet ik, want beneden in de lobby is het praatje al aan de gang en straks krijgt iemand anders de sleutel van mijn kamer.
Hals over de kop vertrek
Ik pak mijn plunje bij elkaar, steek mijn slaperige hoofd onder de koude kraan en laat deze plek voor wat het is. Ik ga hier ook niet meer ontbijten, dat doe ik wel even verderop. Waar je voor een paar Baht een formidabel ontbijtje kan krijgen met veel ei, fruit en koffie. En daar heb ik allemaal erg veel trek in. Bij mij aan tafel schuift een stel uit België aan. Ze vertellen me over de jungle trek die zij hebben gedaan vanuit de jeugdherberg van Chiang Mai. Jawel, er is hier een officiële jeugdherberg. Als je er logeert, krijg je ook nog korting op de trekking. En als in de Lonely Planet van Thailand ook lovende woorden over de trekkings van de jeugdherberg lees, (maar niet over de kamers…) besluit ik daar maar eens poolshoogte te gaan nemen.
Het regelen van een jungle trek in Chiang Mai
Daar aangekomen blader ik wat door de gebruikelijke fotoboeken waarin hun trektochten gepresenteerd worden. Ik zie allemaal half vergeelde foto’s van enthousiaste mensen op een olifant en op een raft. En op de foto met lokale kinderen uit een bergdorp. Wie wil dat nou niet. Nou ik wel. Sinds mijn trekking in China door de Tijgersprongkloof ben ik aardig verslaafd geraakt aan het wandelen door ongerepte streken.
Ik vraag wanneer ik mee kan en dat is morgenochtend. Maar dan wel nu beslissen, want ze zijn alweer bijna volgeboekt. Er zullen twee groepen van tien personen gaan. De jungle trek waar ik mijn oog op heb laten vallen is er eentje van vier dagen vanuit Chiang Mai. Het concept is simpel: je gaat met je gids en de rest van de groep naar een gebied. Daar loop je vier dagen aaneen van het ene dorp naar het andere dorp. Die dorpen worden bewoond door allemaal verschillende bevolkingsgroepen. Een groot deel van die bergvolken kom je ook tegen over de grens in Burma en Laos, en zelfs nog noordelijker, in China. Ik zal dan ook wel het een en ander herkennen van wat ik al eerder in Yunnan heb gezien. Dus check ik vandaag in bij de jeugdherberg en boek ik voor de vierdaagse trek van morgen.
Alleen voor toegewijde tempelbezoekers
Ik huur ook gelijk een fiets om later op de dag nog wat andere tempels te bezoeken die wat verder uit het centrum liggen. Bij de Wat Suan Dok parkeer ik als eerste mijn fiets. De tempel heeft een aantal verblindend witte stupa’s, wat een fotogeniek beeld geeft. De andere twee tempels die ik bekijk, de Wat Ku Tao en de Wat Jet Yot behoren tot de categorie “alleen-voor-toegewijde-tempelbezoekers”, maar het fietsen tussen de verschillende tempels is al een belevenis op zich zelf.
De laatste voorbereidingen voor de Chiang Mai trekking
Om vijf uur ben ik terug in de jeugdherberg om alvast mijn plunje voor de trektocht die morgen begint, uit te zoeken. Ik stop wat extra kleding in mijn tas. Een muskietennet, een setje pleisters (tegen bloedzuigers), een paar rollen koekjes en wat flessen water.
Een half uur later begint de meeting met de tourleaders en de overige groepsleden beneden in de bar. In de groep zitten drie stelletjes: uit Frankrijk en twee uit Engeland. Daarnaast nog twee Duitse zussen en één Australiër. Met mij erbij tien dus. We worden van informatie voorzien en van rugzakken. Je kan ook nog waterdichte wandelschoenen huren maar ik doe deze hele reis al op mijn legerkistjes dus die zullen ook wel bestand zijn tegen de jungle van Thailand.
Als groepsleden kunnen we het nu al goed met elkaar vinden. De tourleaders zijn een paar leuke jonge gasten en aan het eind van deze dag ben ik tevreden over hoe ik het boeken van deze jungle trek in Chiang Mai heb aangepakt. Rondvragen bij mensen die al op tour geweest zijn en niet op het eerste het beste aanbod ingaan is en blijft de beste tip om een Chiang Mai trekking te boeken.
Chiang Mai trekking – dag 1: we gaan van start
In alle vroegte stappen we met z’n tienen achter in een gele Isuzu. We zijn klaar voor de rit naar het gebied waarin we de trekking bij Chiang Mai gaan doen. We zitten zij aan zij tegenover elkaar, op de twee banken die in de lengte van het voertuig staan opgesteld. Voldoende gelegenheid om alvast kennis met elkaar te maken, wat we dan ook doen. We checken ook vooral elkaars ervaring met dit soort trektochten. De komende vier dagen zullen we best wel een paar keer op elkaar aangewezen zijn.
Na ongeveer een uur verlaten we de hoofdweg en komen uit in een dorpje. Hier stoppen we om op een markt inkopen te gaan doen. Op een locale markt doet onze gids, Kan, alle inkopen voor de komende dagen. De levensmiddelen worden zorgvuldig in de tas van zijn assistent en drager, Poom, gestopt. Wat resteert wordt over onze rugzakken verdeeld. Zo te zien zullen we niet verhongeren.
Onderuit in de modder
Na nog een goed half uur over een weg die steeds bochtiger en steiler wordt houden we definitief halt. Het regent inmiddels en de weg is modderig. Onze maagdelijk schone uitrusting, kleding en schoenen moeten er nu aan geloven als we achter Kan en Poon aanlopen, een modderig pad omlaag op. De regen zwakt af naar motregen. Maar het pad blijft onveranderd modderig en ja hoor, daar gaat het stelletje uit Frankrijk samen onderuit. Frederique probeert zich nog angstvallig vast te houden aan haar vriend, wat tot de val van beiden leidt. Een hilarisch gezicht.
Vee onder de hutten
Kan en Poon houden er het tempo lekker in, soepel springend van de ene op de andere steen, terwijl ze routineus hoog uitstekende boomwortels ontwijken. We lopen over de kwetsbare dijkjes die de rijstvelden van elkaar scheiden, door bossen en af en toe komen we langs een dorpje met huizen op palen.
Halverwege de middag, na een wandeling van nog geen drie uur komen we al aan in het dorp waar we zullen overnachten. Het zullen bij elkaar niet meer dan tien hutten bij elkaar zijn, waaronder het kleinvee omheen scharrelt: kippen, varkens en geiten. We krijgen met de hele groep een deel van één van de woningen toegewezen, waar we zullen eten en slapen in de zelfde ruimte.
Songfestival op de Chiang Mai trekking
Er is dus nog wat tijd over om de omgeving te verkennen. Als ik terug kom van een korte wandeling door de directe omgeving van het dorp, kom ik langs een olifant, die zich in de buurt van het dorp ophoudt. De olifant is vooral druk bezig takken uit een boom te rukken en slaat niet al te veel acht op mij.
We hebben best trek gekregen van deze dag en het eten dat Poom en Kan in elkaar geflanst hebben met de weinige middelen die ze hebben, smaakt ons meer dan uitstekend. We eten zittend op de grond in onze slaaphut. Als klap op de vuurpijl krijgen we bezoek van de locale jeugd, die hun erg hun best doen om wat traditionele liedjes ten gehore te brengen. Wij kunnen natuurlijk niet achterblijven en doen onze beste versie van Hey Jude. Het is een compleet songfestival zo aan het einde van deze eerste dag van onze Chiang Mai trekking tour. Er wordt zelfs gedanst. Het blijft nog lang onrustig in ons dorp.
Chiang Mai trekking – dag 2: bloedzuigers
Viel het gisteren met de modder en de regen op onze trektocht door de heuvels van Noord-Thailand uiteindelijk allemaal nog wel mee, de wandeling van vandaag zal gaan uitmonden in gekluun door modder en het doorwaden van riviertjes. Dit alles wordt ons tijdens het ontbijt voorspeld door onze gids Kan. Ik kan haast niet wachten om weer te vertrekken.
Maar eerst doen we ons tegoed aan het klaargemaakte ontbijt: toast, thee en gebakken rijst. Ook nu weer gadegeslagen door een handjevol nieuwsgierige dorpskinderen. We maken grapjes met ze en zij met ons. De taal van de humor is universeel.
Dan maken we ons gereed om verder te lopen en pakken onze rugzakken. Als we het dorp uitlopen rennen de kinderen uitgelaten met ons mee tot aan de top van de eerste heuvel die we beklimmen. Daarna dalen we af naar een riviertje dat we een poos blijven volgen. Tot aan de middagpauze nog geen spoor van modder en wild stromende rivieren zoals vanochtend nog aan ons voorgespiegeld.
Voeten in het water
De pauze is op een prima plek, aan de oever van een beek. De schoenen gaan uit en de voeten in het water. Als we na een uur weer aanstalten maken om verder te gaan, schuiven er wat wolken voor de zon en niet veel later krijgen we regen.
Onze voeten, die zojuist nog vrijwillig in het water hingen, worden nu met schoenen en al ondergedompeld in de verschillende riviertjes die we tot onze knieën moeten gaan doorwaden. En de regen zorgt dat we ook boven onze knieën nat worden. We passeren weer rijstvelden, lopen door dichte bossen waar door de regen overal mini-watervalletjes zijn ontstaan.
Bloedzuigers
Aan het eind van de middag volgt er nog een pittige klim over een inderdaad zeer modderachtig pad in een bos. Hier worden ook de eerste bloedzuigers gesignaleerd. Het lastige van die beestjes is dat je ze niet voelt zitten. Ook het aftappen van je bloed voel je niet. Geen steek, geen jeuk, niets. En omdat ze zich over het algemeen ophouden in de modder, denk je eerst gewoon een kluit modder aan je been te hebben zitten.
De avond valt en de regen met bakken
Een bloedzuiger injecteert je met een antistollingsmiddel. Het wondje blijft dan maar doorbloeden, tot lang nadat je de bloedzuiger hebt verwijderd. Het laatste stuk tot aan het dorp waar we overnachten gaat bergafwaarts. Het is pad is één glibberige bende en zo lijkt onze afdaling meer op een skiwedstrijd dan een wandeling.
Hoe je een bloedzuiger verwijdert
We installeren ons, drogen ons en zoeken in onze bagage naar nog iets droogs om aan te trekken. En om de laatste bloedzuigers te verwijderen. Ik ontdek er nog twee. Het verwijderen van de bloedzuigers doe je niet door er zo maar aan te trekken, maar je drukt met je nagel de huid vlak naast de voorste zuignap diep in. Daarna duw je de zuignap met je nagel weg. De wond blijft dan nog wel even bloeden en moet goed gedesinfecteerd worden.
De avond valt en de regen met bakken. Na de maaltijd, waarvoor ik onze gidsen enorm bewonder op de manier hoe ze met zo weinig middelen zo’n beregoeie hap neer kunnen zetten, brengen we de tijd door met het vertellen van moppen, zingen van liedjes en met het spelen van luciferspelletjes. Waarbij we Mekhong whiskey drinken. Het in slaap komen is daarom weer geen probleem.
Chiang Mai trekking – dag 3: over de rug van de olifant
Na twee dagen door de modder ploeteren komt onze gids Kan vanochtend tijdens het ontbijt met een verrassing. Hij vraagt ons even mee te lopen naar buiten. Daar staan vijf olifanten klaar om ons vandaag het eerste stuk te gaan vervoeren. We kijken elkaar aan want geen idee hoe we ons daar boven op die brede ruggen moeten vasthouden. Maar dan komen wat mannetjes met de zadels aanlopen. Nou ja, ‘zadels’, het zijn een soort van houten bakjes waarin één persoon goed kan zitten en twee personen iets minder comfortabel. We maken ons op voor een fun dag.
Terwijl wij ons ontbijt voortzetten worden de olifanten verder buiten in gereedheid gebracht voor de volgende etappe door het golvende heuvellandschap. Ik deel mijn olifant met Dan, de Australiër. We spreken af dat we er om de beurt één persoon in het bakje gaat zitten. De ander zit dan op de brede nek van de olifant.
De tred van de olifant
Als je daar dan op die nek zit, dan kriebelen de harde haren van het dier wel aan je benen. Maar je zit toch wel wat zachter en prettiger dan in de harde houten bak. Na een poosje leer je mee te bewegen met de tred van de olifant en kom je in een soort van trance, terwijl beneden je het landschap rustig voorbij glijdt. Op het hier en daar smalle pad nemen de olifanten vastberaden elke hindernis. Ze maken geen vergissing en hoewel ik in het begin nog nauwlettend alle bewegingen van mijn lastdier in de gaten hield, merk ik al snel dat ik dit klusje gewoon aan hem over moet laten.
Jungledouche
We vinden het allemaal haast jammer dat we na twee uur af moeten stappen. Maar daar heeft Kan, onze gids iets op gevonden. De plek waar wij afscheid nemen van de dieren is niet ver meer van een beste waterval. “Lunch bij de waterval!” roepen wij in koor. En is ook precies de bedoeling. We doen het dus rustig aan en leggen onze rugzakken neer. Het duurt niet lang voordat de eersten zich in de buurt van de waterval bevinden. Door de hoogte van de waterval komt het water nog best onzacht op ons neer. We zijn nu allemaal tenminste weer echt schoon door deze jungledouche, als we na drie dagen uit de rimboe tevoorschijn komen.
Is een olifantenritje nog wel fun?
De laatste jaren is men zich steeds meer bewust gaan worden van de methodes die gebruikt worden om olifanten voor de hier boven genoemde toeristische ritjes te ’temmen’. Jonge olifantjes worden bij hun moeders vandaan gehaald en apart gehouden in gevangenschap. In die periode wordt hun wil gebroken, net zo lang tot ze tam en gehoorzaam de bevelen van hun ‘meesters’, de mens opvolgen. Waarna toeristen letterlijk over de rug van de olifant hun junglemomentje beleven.
De lobby om dit soort misstanden te verbieden heeft er de laatste jaren in ieder geval toe geleid dat wereldwijd een steeds toenemend aantal touroperators zijn gestopt met het aanbieden van olifantenritjes in hun programma’s. Ook wanneer ik in mijn werk op het reisbureau reizen naar Azië verkoop laat ik deze excursies uit het programma dat ik aanbied. Bovenstaand verslag is niets anders dan de letterlijke tekst uit mijn dagboek uit een periode (1990) dat de olifantenritjes nog op grote schaal werden aangeboden en dit nog als normaal werd beschouwd. Natuurlijk kijk ik er nu met gemengde gevoelens op terug. Was het fun? Ja nou en of, alle deelnemers aan de tour vonden de tocht met de olifanten reuze indrukwekkend. Ik ben er van overtuigd dat, met de kennis van nu, niemand uit de groep waar ik mee optrok, voor deze Chiang Mai trekking tour zou hebben gekozen.
Gelukkig zijn er in Chiang Mai en omgeving nog zat leuke activiteiten te ondernemen, kijk maar hieronder.
Het ritme van de jungle
Na dit bad zijn we natuurlijk allemaal hongerig maar daar heeft Kan al rekening mee gehouden want de lunch staat al klaar. Pure verwennerij in de bush! De middagwandeling stelt dan al niet eens zo heel veel meer voor want na nog geen anderhalf uur lopen komen we al in het dorp aan waar we zullen overnachten. We begeven ons net als de andere dagen een beetje tussen de dorpsbewoners en hoewel wel elkaars taal niet spreken, valt er genoeg de communiceren. Moeder tonen trots hun kroost en kinderen doen uitgelaten hun kunstjes.
Zoals we inmiddels gewend zijn, slapen we op rieten matten in één ruimte bij elkaar. Alle liedjes van de vorige avonden komen weer langs, evenals een nieuwe fles Mekhong whiskey. Ja, we hebben ons ritme wel gevonden inmiddels. Het ritme van de jungle.
Chiang Mai trekking – dag 4: de smaak van meer
Het is vandaag alweer laatste dag van de jungletrek in Thailand. Ik neem mij nu al voor dat dit niet mijn laatste zou zijn. Het buiten zijn, de fysieke inspanning, de ontmoetingen met dorpsbewoners en de lol met groepsgenoten. Dat alles vormt een perfecte mix van alles wat paar dagen lekker door de Thaise modder ploeteren zo leuk maakt. Maar eerst nog ook deze dag zonder uitglijden tot een goed einde zien te brengen.
Geroutineerd hijsen we deze ochtend onze bagage weer op de rug als Kan weer het voortouw neemt. Poom loopt zoals gewoonlijk achteraan de groep om de zwakste schakel bij te staan. Het is alleen opvallend dat deze groep niet echt een zwakke schakel kent. Iedereen is fysiek goed opgewassen tegen de uitdagingen van de trekking. Voor mij persoonlijk had het allemaal nog wel iets inspannender gemogen. Dit smaakt naar meer en ik neem mij voor mij verder te oriënteren op een wat langere en zwaardere trek als ik terug ben in Chiang Mai.
Toch blijkt er nog een beetje venijn in de staart te zitten. En dat komt in de vorm van een best lange en steile beklimming van een heuvel met een hoog modder -en gladheidsgehalte. Menigeen gaat onderuit en ieders kleding heeft al weer snel de kleur van de aarde aangenomen: roestbruin.
Kortstondige vriendschap
Boven aan de heuvel is daar dan, na een tochtje van nog geen twee uur, het einde van mijn eerste jungletrek in Thailand. Daar staat weer de gele Isuzu waarmee we ook naar dit gebied zijn gereden. Zo staan we na drie dagen dan ineens weer in contact met de beschaving. In een paar uur zijn we terug in het nu toch wel erg druk op ons overkomende Chiang Mai. En niet veel later zit iedereen gewassen en gedoucht, fris en fruitig op de veranda van de jeugdherberg met een grote Tiger Beer voor zich.
Als de avond aanbreekt spreek ik met vijf van de groep af om naar de night bazaar in Chiang Mai te gaan. Het is een enorme marktplaats waar je vooral voor de souvenirs komt. Als we het allemaal wel gezien hebben, heb ik gelukkig weinig moeite het groepje mee te krijgen naar een plek waar we lekker Thais kunnen eten. We wisselen onze adressen uit en brengen een toast uit op onze kortstondige vriendschap want morgen gaat iedereen weer zijns weegs.
Smerig goedje
De woensdag besteed ik voor een groot deel met research naar andere trekkings die er worden aangeboden in Chiang Mai. Dan blijkt dat de meeste toch wel van de softe soort zijn, die ik de afgelopen dagen heb gedaan. Je loopt dan per dag niet veel meer dan 4 uur. In de Lonely Planet van Thailand lees ik tenslotte, dat het soort trekkings van de zwaardere soort vanuit andere plaatsen, meer in de richting van de grens met Burma worden aangeboden.
En daarom besluit ik morgen om allereerst maar eens de bus naar Pai te nemen. Dat ligt op ongeveer 4 tot 5 uur rijden naar het noordwesten. Bij de wasserette, waar ik mijn schone was aan het einde van de dag ophaal (verbazingwekkend hoe ze dat in en in smerige goedje van mij weer zo fris en knisperend gestreken hebben gekregen), kom ik de Duitse zusjes Kerstin en Silke nog tegen. Die gaan morgen weer terug naar Bangkok. En ik, ik heb nog lang niet genoeg van dit spannende gebied en koop mijn buskaartje naar Pai. Op weg naar nieuwe avonturen.
Voor het vervolg van mijn reis, lees verder:
Naar Pai, het hippiedorp
Chiang Mai Trekking travel centre
Best wat dingen zijn veranderd in Thailand sinds ik deze reis maakte. Maar in veel dorpen rond Chiang Mai is de tijd nog altijd stil blijven staan en leven mensen nog steeds hun traditionele levensstijl. Als Chiang Mai op je route door Thailand voorkomt, probeer dan altijd een goede trekking te programmeren. Die hoeven niet altijd, zoals in dit verhaal, vier dagen te duren. Je hebt ook twee -en driedaagse trekkings. Langer kan ook en zelfs hikes van een dag zijn mogelijk. Lees hier alles wat je nodig hebt om een een een Chiang Mai trekking tour voor je zelf mogelijk te maken.
Zelf een Chiang Mai trekking tour boeken
Het is heerlijk om even weg te zijn uit het alledaagse levensritme en totaal ergens anders te belanden. Op een jungle trek krijg je een idee van het lokale dorpsleven, je komt langs een aantal ongelooflijke uitzichten op de omliggende bergen, passeert watervallen en doorkruist oerwouden.
Het concept van de Chiang Mai trekking is een begeleide tour onder leiding van een of meerdere gidsen, waarbij je minimaal één overnachting in een dorp bij lokale inwoners thuis maakt. Daar worden ook de maaltijden geserveerd en je eet samen met je gastfamilie. Veel tours bieden naast de wandeltrekking ook extra’s zoals wildwatervaren of raften met een bamboevlot. Vroeger was een stuk per olifant een vast onderdeel van de tour, zoals in mijn verhaal beschreven. Daar is sinds enkele jaren paal en perk aan gesteld.
Hoe kies je de beste tour voor je zelf? Als je trekkings gaat vergelijken, let dan op de volgende aspecten:
– aantal dagen
– hoe groot is de groep?
– waar wordt overnacht?
– welke extra’s zijn in het programma opgenomen (raften, kook workshop, etc.)
– worden er geen dieren ingezet, zoals olifanten, om de trekking te veraangenamen?
– zwaarte van de trekking (aantal kilometers, toestand van het terrein, etc.)
Vervoer naar Chiang Mai 🛫
☑️ – Vliegtickets naar Chiang Mai
☑️ – Vliegtickets naar Bangkok
☑️ – Bus, trein of vliegtuig van Bangkok naar Chiang Mai
☑️ – Lokaal vervoer (luchthaven transfers, vervoer naar omliggende plaatsen zoals Pai, Chiang Rai, etc.
Overnachten in Chiang Mai 🛏
Voor je verblijf in Chiang Mai heb je keuze uit een hele berg hotels, guesthouses en resorts. Start je zoektocht hier:
☑️ – Ruim 2700 hotels in Chiang Mai
☑️ – Low budget hostels en guesthouses in Chiang Mai
☑️ – Appartementen, villa’s en vakantiehuizen voor als je met je gezin of een gezelschap op reis bent
Een trekking tijdens je Thailand rondreis
Met een georganiseerde groepsreis op weg door Thailand? Er zijn verschillende organisaties die een trekking als onderdeel hebben ingelast in hun rondreis. De belangrijkste heb ik hier voor je op een rijtje gezet.
☑️ – Rondreis Thailand, 21 dagen van Djoser
☑️ – Familiereis Thailand Avontuur, 22 dagen van Koning Aap
☑️ – Rondreis Thailand, 15 dagen van Koning Aap
☑️ – Rondreis Thailand, 21 dagen van Sawadee
Je eigen Chiang Mai trekking tour boeken
Vooraf je Chiang Mai trekking tour boeken heeft het voordeel dat je met een erkende organisatie op pad gaat en dat je zeker weet dat je ter plaatse niet dagen moet wachten voordat je favoriete tour weer plaats heeft. Bovendien kan je optimaal de verschillende opties met elkaar vergelijken. Om je op weg te helpen geef ik hieronder mijn favoriete Chiang Mai trekking tours:
☑️ – Tweedaagse Trekking naar Karen Village (Van Verre)
☑️ – Chiang Mai Jungle Trekking – 3 dagen (333 Travel)
☑️ – Trek van bergdorp naar bamboevlot – 3 dagen (Riksja Travel)
☑️ – Driedaagse Chiang Dao Mountain Trek
☑️ – Nog veel meer trekkings in Thailand
Meer lezen over trekkings
Ik ben dol op trekkings, alleen in Thailand maakte ik er al drie. Lees ook mijn andere blogs en verdiep je verder in een goede reisgids:
1️⃣ – Mae Hong Son Trekking
2️⃣ – Sapa Trekking met kinderen (Vietnam)
