Voor een backpacker ben ik de afgelopen dagen best wel productief geweest. Zo heb ik een bankrekening geopend bij een Australische bank, ik heb een lift geregeld helemaal tot aan Alice Springs en ik kocht een hele lading kerstkaarten voor het thuisfront. Morgen staat het vertrek gepland uit Darwin, dus vind ik dat ik wel een leuk uitje heb verdiend. Samen met Norbert en nog twee jongens huur ik een Mini Moke om in de Northern Territory een paar wildlife parks in de buurt van Darwin te gaan verkennen.

Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991

Woensdag 5 december 1990

Wat hieraan vooraf ging lees je in:

Een nieuwe start in Darwin

Laatste update: 12 december 2020

Vogels spotten in wildlife park bij Darwin

Het hele karretje kost maar 35 dollar voor een dag, dus inclusief benzine zullen we iets van tien dollar per persoon kwijt zijn. Nog voor tien uur rijden we de stad uit in de kleine roze buggy. Best nog wel een fel karretje. We leggen de eerste kilometers in de omgeving van Darwin over de Stuart Highway af. Dat is de weg die dwars door de outback van Darwin helemaal tot aan Port Augusta aan de zuidkust van Australië loopt. Morgen zullen we meer van deze weg te zien krijgen.

Territory Wildlife Park
Een reigerachtige vogel in de Goose Lagoon van het Territory Wildlife Park.
buggy, mini moke,
Ons roze karretje, waarmee we de hele dag op pad zijn geweest.

Vandaag slaan we al snel af in de richting van Berry Springs, een klein gat waar je al doorheen bent op het moment dat je het benzinestation hebt gepasseerd. Niet ver daarna stoppen we bij ons eerste wildlife park, nog niet al te ver van Darwin, voor vandaag. Het Territory Wildlife Park is een dierenpark waar je beesten kan vinden die in dit deel van Australië leven. We spotten wat grappige vogels, zoals de Kookaburra, de vogel met de geinige snuit en het lachende geluid dat hij maakt, zoiets als woehahahaha…


kookaburra
De Kookaburra, oftewel de lachvogel. Komt ook echt alleen in Australië voor.

Tarzan spelen

In dit wildlife park bij Darwin hebben er ook een stukje regenwoud. Ik schud even aan een palmboom om te kijken of er ook nog kokosnoten uit komen vallen. Tevergeefs natuurlijk. Maar in plaats daarvan barst er een enorm kabaal boven mij in de boom los. Blijkt dat ik een enorme kolonie vleerhonden (zeg maar reuze vleermuizen) daar boven in gestoord te hebben in hun middagslaapje.

Als we alles gezien hebben rijden we een stukje verder naar het Berry Springs Nature Park, waar je heerlijke oase-achtige zwemplekken hebt midden in de jungle. Dit wildlife park ligt op ca. 40 kilometer ten zuiden van Darwin. Inmiddels is het wel ongenadig hard gaan regenen. Maar met meer dan 30 graden is die regen best te verdragen en we springen met kleren aan de zwempoel in. Dat maakte toch al geen verschil meer. Je kan er vanuit de bomen in het heldere water springen, we zijn allemaal even Tarzan vandaag.

Salties

Na een uurtje schijnt de zon weer onbarmhartig, dus we drogen even lekker op de kant. Even later in onze buggy weer een stukje over Stuart Highway doet de wind de rest. Laatste stop bij een wildlife park in de Northern Territory voor vandaag is een krokodillenfarm op een half uur van Darwin. Vooral veel krokodillen dus. Je hebt in deze omgeving de beruchte salt water crocodile, en omdat Australiërs overal een koosnaampje voor hebben, zelfs voor deze moordlustige vreetmachines, worden ze hier salties genoemd. Het zijn beesten van een enorme omvang die respect afdwingen.

zoutwaterkrokodil
De dikke kop van de zoutwaterkrokodil. Bij deze kan je beter even een stukje omlopen.

Desalniettemin worden ze tijdens voedertijd behoorlijk uitgedaagd. Een paar familieleden van Mick Dundee staan aan de kant met dode kippen op de oever te slaan zodat de beesten door de trillingen in de grond weten dat het etenstijd is. Er wordt een stoer spelletje gespeeld waarbij de krokodillen de kippen zowat uit de handen van de rangers vreten.

Terug van onze trip langs wildlife parks is het in Darwin alweer bal in de Sherwood Lodge. Er is maar weer eens een kaas -en wijnavond georganiseerd. Ik houd het op een kaas en bier avond, want die koele blikjes Victoria Bitter (the green can) smaken mij veel beter bij deze temperaturen. We vieren in ieder geval onze laatste avond in Darwin. Morgen begint de grote trek naar het zuiden.


Voor het vervolg van mijn reis, lees verder:

De road trip van Darwin naar Katherine