Na een paar dagen in de Coromandel staat het vizier gericht op Taupo, gelegen aan het iconische Lake Taupo. En reizen gaat voor mij in Nieuw-Zeeland bijna altijd met de duim omhoog. Het liften gaat redelijk snel, het is goedkoop en je doet hele leuke ontmoetingen. De kiwi’s zijn een opgeruimd volk, altijd zeer behulpzaam en vertellen je vol trots over hun land en de streek waar je door heen rijdt. Dus in veel gevallen heb je ook nog eens een gratis gids.

Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991

Maandag 11 en dinsdag 12 maart 1991

Wat hieraan vooraf ging lees je in:

Coromandel: een rondje van baai naar baai

Laatste update: 7 februari 2021

Geschatte leestijd: 5 minuten


Op naar Taupo

Taupo ligt een flink stuk zuidelijker van Coromandel. Iets meer dan 200 kilometer. Dus sta ik al vroeg te liften langs de doorgaande weg door Thames. Eerst twee korte liften naar de plaatsjes Puriri en Hikutaia, allebei in oldtimers uit de jaren vijftig. Helaas wat te kort om uitvoerige gesprekken met mijn liftgevers aan te gaan, qua leeftijd ook wel in de categorie old-timer.

De eerstvolgende grotere plaats is Hamilton, waar ik na vijf liften in het centrum ben afgezet. Tijd voor een lekkere lunch en dan loop ik weer met volle maag naar de uitvalsweg van de plaats. Daar, op Highway 1, word ik opgepikt door een man in een busje. Hij vertelt mij over zijn ervaringen als missionaris in Ivoorkust, waar hij acht jaar lang het woord van God heeft verkondigd. Nu is hij voor een maand terug in Nieuw-Zeeland, maar zal snel weer terug keren naar het Afrikaanse land, onder andere om er een kerk te bouwen.

lake taupo,
Het weidse Taupomeer, met aan de overkant de rokende vulkanen van het Tongariro National Park.

Het einde van de beschaving

En mijn volgende liftgever is zo mogelijk nog meer verlicht. Hij weet vrij nauwkeurig het einde van de beschaving zoals wij die kennen te voorspellen. Dit zal gebeuren door een nieuwe opbloei van het Romeinse Rijk vanuit tien, waarschijnlijk, EU-landen. Dit proces zal zijn beslag krijgen zeven jaar nadat er een permanent vredesverdrag is getekend tussen Israël en alle Arabische landen in het Midden-Oosten. De jaartallen geeft hij me er helaas niet bij. Maar ook uit deze auto stap ik weer een stukje wijzer uit als ik er in ging.


Later in de middag krijg ik nog een lift van een man met een pick up, die alleen nog plek heeft in zijn bak. Een geweldige lift in de open lucht door het hart van het Noordereiland van Tirau naar Tokoroa. Het laatste stuk tot in Taupo lift ik mee met een vrouw die erg veel weet over de streek waar we doorheen rijden. Onder andere over de thermische activiteit. En niet ver voor Taupo zie ik ook zelf de rookpluimen uit de bossen omhoog komen. Dit is een gebied waar de aarde pruttelt.

Ze zet me af vlak voor de Rainbow Lodge, een backpackers hostel, ook een tip van haar. Het einde van een mooie lifttocht, die in totaal acht uur duurde en waarin ik 268 kilometer aflegde. We zitten nu op 176 graden oosterlengte op de aardbol. Een blik op de kaart leert me dat dit het meest oostelijke punt tot nu toe is van mijn wereldreis en gezien de plannen voor de komende weken zal ik ook wel niet veel oostelijker geraken. Een mijlpaal dus.

Watervliegtuig in Lake Taupo –
Foto: uphillblok on Foter.com / CC BY-SA

Bezienswaardigheden van Taupo

Op dinsdagochtend loop ik wat door het centrum van het toch wel toeristische Taupo. Dat komt omdat het aan het enorme Lake Taupo ligt, het grootste zoetwatermeer zelfs van het land. Het meer is ontstaan door een enorme vulkaanuitbarsting in de 2e eeuw na Chr. Lake Taupo is daarna ontstaan uit een ondergelopen vulkaankrater.

Mensen komen hier naar toe voor de vele warmwaterbronnen, de spectaculaire Huka Falls en ook is skydiven populair. Je valt vanuit je vliegtuig met duizelingwekkende vaart naar beneden met adembenemende uitzichten over Lake Taupo en de besneeuwde bergtoppen van het Tongariro National Park. Hoewel backpackers op een beperkt budget reizen, lijken ze hier massaal het extra geld voor uit te trekken.

Voorbereidingen voor de trek

Het is weer kraakhelder en aan de overkant liggen de vulkanen van het Tongariro National Park rustig te roken. Ze oefenen een onweerstaanbare aantrekkingskracht op mij uit, zoals ze daar liggen. Ik maak dan ook haast met het plannen van een bezoek aan dat park, nu het weer nog steeds gunstig is. Ik voeg de daad bij het woord en begin direct aan de voorbereidingen om daar morgen al naar toe te reizen.

maori kunst
Maori kunstwerk aan de oevers van Lake Taupo

Ik laat mijn legerkistjes repareren: enkele naden laten los, zodat ze niet meer waterdicht zijn. Maar dat kan voor 5 dollar gefixt worden. Verder doe ik voor ongeveer 40 dollar inkopen in de supermarkt: levensmiddelen die me zeker vijf dagen in leven moeten kunnen houden tijdens een wandeltocht door het park. In mijn karretje zitten gevriesdroogde maaltijden, muesli, melkpoeder, chocolade, appels, wortelen, rozijnen, mueslirepen, soep, brood, koffie en thee. Terug in de hostel maak ik een voorlopig plan voor de wandelroute, een trek van een dag of drie, vier. Morgen of overmorgen zal ik van start kunnen gaan.

Als alles gereed is en ingepakt staat, geniet ik van een ontspannen sauna in de hostel. Die hebben ze daar en mag gratis gebruikt worden door de gasten. Ben ik helemaal relaxt en ontspannen op de avond voor mijn eerste grote trekking hier in Nieuw-Zeeland.

Voor het vervolg van mijn reis, lees verder:

Tongariro Northern Circuit: A Great Walk



Booking.com