Als ik vanochtend naar de zee kijk ben ik dubbel zo blij dat ik niet op de zelfde manier ga vertrekken van Tioman als dat ik hier ben gekomen: in een klein zeekottertje. De zee is net als gisteren al vroeg in de ochtend tamelijk wild en er staat een stevige wind. Met mijn aangeboren zeeziekte lijkt me een vaartocht van meer dan vier uur in zo’n omgebouwde badkuip dan ook geen slim idee. Ik prijs mij dan ook gelukkig dat ik gisterenmiddag de keuze heb gemaakt voor een zeereis per hydrofoil, die mij in slechts 75 minuten weer naar Mersing zal brengen. De eerste etappe van mijn reis van Tioman naar Singapore vandaag.

Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991

Dinsdag 25 september 1990

Wat hieraan vooraf ging lees je in:

Tioman: strand en jungle, meer heb je niet nodig

Laatste update: 15 mei 2021

Geschatte leestijd: 4 minuten

Vertrek voor de reis van Tioman naar Singapore

Het vertrek van Tioman gaat probleemloos en de overtocht verloopt lekker snel: niet dat weeë geschommel waar je zo misselijk van wordt, maar met een bloedvaart bonkend over de golven. Alleen bij aankomst in Mersing is alles wat minder goed geregeld. De kleine pier biedt daar geen aanlegplek voor de hydrofoil. De passagiers worden in kleine groepjes in diverse kleine bootjes overgeladen om zo de laatste paar honderd meter naar land af te leggen. En dat hele proces gaat natuurlijk weer erg inefficiënt en lichtelijk chaotisch.

Eenmaal aan land regel ik zo snel mogelijk een plek op een bus naar Singapore, mijn bestemming voor vandaag. Ik had vooraf niet voor een complete reis van Tioman naar Singapore geboekt. Het was goedkoper om de ferry en de bus apart te boeken. Wat dus wel betekent dat ik wat langer op mijn doorreis moet wachten. De eerste bus die vertrekt, gaat om 13 uur, wat mij wel weer nog wat tijd geeft om heerlijk te lunchen en mijn dagboek bij te werken, terwijl ik de aankomende en vertrekkende passagiers van en naar Tioman gadesla uit zo’n klein kottertje waggelen mensen die groen en geel zien van misselijkheid de kade op.

Deprimerend uitzicht

Zoals ik in Maleisië inmiddels wel gewend ben, reis ik ook ditmaal weer met een grote, luxe bus, voorzien van allerlei gemakken zoals airco, verstelbare stoelen en hostess-service. Met minder doen ze het hier niet. We rijden door het zuidelijk stuk van het Maleisisch schiereiland door een licht heuvelachtig gebied.

Het landschap deprimeert mij in hoge mate. In dit deel van Maleisië vind je namelijk uitgestrekte kaalgekapte bossen. En overal zie je vrachtwagens met enorme dikke boomstammen door het gebied rijden op weg naar havens van waaruit het tropisch hardhout verscheept wordt over de hele wereld. Een triest gezicht. Zeker als je bedenkt dat dat zelfde land zo hoog opgeeft van de natuurreservaten die ze in stand houden. Maar dat hoeft geen excuus te zijn om alles daarbuiten dan maar weg te kappen.

Aangeharkt

Johore Bahru is de laatste stad in Maleisië, de meest zuidelijke stad die op de zuidpunt van het Maleisische schiereiland ligt. Aan de overkant van een smalle zeestraat ligt Singapore, bereikbaar via een dam. De douanecontrole bij aankomst in Singapore verloopt soepel en met de bus gaat het verder de stadstaat Singapore in. Zo op het eerste gezicht een zeer moderne stad met een nog veel meer geordend verkeersbeeld dan ik in Maleisië al gewend was. Brede wegen met daarlangs de mooiste beplanting. Alles keurig aangeharkt. Mijn reis van Tioman naar Singapore is bijna voltooid.

autobus singapore
In Singapore merk ik direct dat het verkeersbeeld een stuk minder hectisch is dan ik tot nu toe in Azië gezien heb.

Ik stap uit ter hoogte van Bencoolen Street, waarvan ik heb gelezen dat je daar de meeste budgethotels kan vinden, zoals Airmaster Homestay. En daar is ook nog een bed vrij op een slaapzaal, goed genoeg voor mij dus. Aan het einde van deze reisdag maak ik ’s avonds nog een oriënterende stadswandeling rond de befaamde Orchard Road met z’n moderne shopping malls en dure hotels. En ontdek tegelijk dat Singapore duur is. Duurder nog dan Maleisië, dat op zijn beurt al weer duurder was dan Thailand, enzovoort. En voor mijn gevoel zit ik nu niet in het beste stuk van de stad voor een goedkope maaltijd. Nergens food stalls te vinden bijvoorbeeld. Waardoor ik dan toch maar weer zwicht voor het gemak en de snelle service van de MacDonalds terwijl ik mij zelf plechtig beloof dat ik morgen écht goed eten ga scoren.


Voor het vervolg van mijn reis, lees verder:

Ontmoetingen in Singapore




orchard road, singapore
De bekende Orchard Road in Singapore met haar shopping malls en luxe hotels.
Booking.com