Je kan wel zeggen dat ik in Kuala Lumpur een valse start heb gehad. Geveld door een voedselvergiftiging heb ik de eerste dag niet veel meer gezien dan de directe omgeving van de youth hostel in het centrum van de stad. Maar wat een goede nachtrust en een stevig ontbijt al niet kunnen doen. Vandaag heb ik de tijd om iets meer te gaan zien van Kuala Lumpur. Daarvoor heb ik weer mijn eigen city tour in elkaar gezet.
Laatste update: 16 maart 2023
Geschatte leestijd: 6 minuten
Arabisch paleis
Ik begin de dag op het station van Kuala Lumpur. Niet dat ik een trein wil halen, maar het station is een mooi voorbeeld van de oriëntaalse architectuur uit het begin van 20e eeuw. Verderop in de stad zie je daar nog wat meer voorbeelden van. Met haar sierlijke slanke torens heeft het gebouw iets van een Arabisch paleis. Maar goed, dat is de buitenkant; van binnen is het gewoon niet veel anders dan andere treinstations.
Niet ver van het station ligt de uitgestrekte botanische tuin van Kuala Lumpur. Die bekend staat bekend om de vele soorten orchideeën die het park bezit. Het park is een oase van rust waar je even weg bent van alle verkeersdrukte en andere stadsgeluiden. In de orchideeëntuin ben ik op dit vroege tijdstip zo’n beetje de enige bezoeker.
Dichtbij de botanische tuin ligt het Nationaal Museum van Maleisië. Nu ben ik al wel weer een aantal dagen in dit land, maar het lijkt me goed om wat meer over Maleisië te weten te komen door dit museum ook in mijn sightseeing mee te nemen. Het is een gebouw met een groot zadelvormig dak. De entreeprijs is laag genoeg voor het budget van een backpacker en ik neem een uurtje de tijd om de verschillende afdelingen te bezoeken. De ene wat interessanter (Maleisische fauna) dan de andere (de national sportgalerij). Maar over het algemeen krijg je een goed beeld van wat er in het land leeft en de geschiedenis er van.
Moskeeën van Kuala Lumpur
Terug in het heden loop ik langs de moderne Masjid Negara, oftewel de Nationale Moskee. Het enorme stervormige dak telt zestien punten. Elf daarvan zijn voor de staten die toebehoren aan de Federatie van Malakka, de voorloper van het moderne Maleisië. De overige vijf punten zijn voor elke pijler van de islam. De 73-meter hoge minaret zorgt ervoor dat je de moskee van veraf kan vinden.
Een moskee die wat bescheidener qua omvang is, maar veel mooier, is de Masjid Jamek, midden in het ‘oude’ centrum(zo heel veel ouds vind je niet in deze moderne stad). Net als het station is deze als een paleis uit Duizen-en-één-Nacht opgetrokken.
Als laatste loop ik rond over Merdeka Square, bestaande uit een groot grasveld omringd door een aantal koloniale gebouwen uit de tijd van de Engelse overheersing, waaronder het Sultan Abdul Samad-gebouw, dat helemaal in moorse stijl is opgetrokken. Gisterenavond liep ik ook al even een rondje over dit plein en zag dit gebouw toen helemaal verlicht. Ook een sprookjesachtig gezicht.
Ziel van Kuala Lumpur
Er is voldoende te zien in Kuala Lumpur, maar toch mis ik in de Maleisische hoofdstad een echt hart, een plek waar de ziel van de stad schuilt. Misschien moet ik daar wel langer voor rond blijven hangen. Maar ik lijk in Maleisië maar geen vat te krijgen op wat het land allemaal te bieden heeft. Ook merk ik aan mijn portemonnee dat het geld hier makkelijker wordt uitgeven, in die zin, dat alles toch wel duurder is dan in Thailand. Overnachtingen, eten, vervoer, alles. Vandaag besluit ik dan ook om mijn blik alvast op Indonesië te gaan richten, dat qua prijspeil aanzienlijk goedkoper is en waar mijn guldens dus wat langer mee gaan.
Dit besluit neem ik terwijl ik bij de KFC een colaatje aan het drinken ben. Het andere besluit dat ik neem is om nog even een break te nemen op een eiland voor de oostkust van Maleisië, Tioman. Het lijkt me een prima plek om de Lonely Planet van Indonesië te gaan bestuderen, omdat ik totaal nog geen idee heb wat ik daar wil zien en waar ik het land binnen wil komen. Om op Tioman te komen moet ik vanuit Kuala Lumpur eerst naar de kustplaats Mersing reizen, waar vandaan er bootjes naar het eiland gaan. En vanavond gaat er al zo’n bus. Om 22 uur. In mijn impulsieve bui koop ik een kaartje voor die bus en haal mijn bagage op bij de youth hostel. Er is dan nog tijd voor een knipbeurt; voor slechts 3 Ringgit hangt het haar niet meer voor mijn ogen.
Ruim op tijd meld ik mij op het busstation van Kuala Lumpur voor de nachtbus naar Mersing. En zo maak ik deze week aardig wat kilometers.
Booking.com
