Gisteren ben ik vanuit Thailand aangekomen in Kota Bharu, aan de noordoostkust van Maleisië. Nu is Kota Bharu echt wel een aardige stad. Maar het is niet een plek waar voor een reiziger nou zo heel veel te doen is zo op het eerste gezicht. Daarom weet ik eigenlijk nog niet wat ik vandaag ga doen. Reis ik door, of geef ik de plaats nog een kans? En áls ik blijf, wat ga ik hier dan doen? Aan het ontbijt ontvouwt Diederique, mijn tijdelijke reiskompaan uit België, zijn plan voor de dag en ik besluit aan te haken. Kota Bharu krijgt dus haar tweede kans.

Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991

Zaterdag 15 september 1990


Wat hieraan vooraf ging lees je in:

De grens tussen Thailand en Maleisië over land


Laatste update: 3 juli 2021

Geschatte leestijd: 5 minuten


Beach of Passionate Love

Wat voor mij de Lonely Planet van Maleisië is, is voor Diederique de Guide du Routard , een Franstalig reishandboek. Gniffelend wijst hij mij tijdens het ontbijt op een kadertje in zijn boek, waarin een strand hier vlakbij wordt aangeraden, Beach of Passionate Love. Het schijnt dé plek te zijn waar je heen moet voor een dagje strand en zou één van de mooiste stranden van de oostkust van Maleisië moeten zijn.

We zijn direct om en besluiten daar dan maar eens heen te gaan op deze mooie zaterdagochtend. Het duurt niet lang of we vinden een bus die die kant op gaat. Als we aankomen bij het “strand van de passionele liefde” vinden we een vrij langgerekt strand, met op de achtergrond wat palmbomen, maar zonder enige beschutting of schaduw. Het is eigenlijk best een saai strand. OK, het zand is fijn en het water is blauw. En er zijn een paar warungs waar je de inwendige mens kan verzorgen. Naast een schoolklas zijn wij zo ongeveer de enige bezoekers. Dit strand van Kota Bharu is mijn eerste strand in Maleisië, maar er zijn vast nog veel mooiere stranden verderop kan ik mij zo bedenken.

Pantai Cahaya Bulan, Kota Bharu
Rijk beschilderde vissersboten op het strand van Kota Bharu

We besluiten een stuk het strand op te lopen waar wat fraai beschilderde vissersboten liggen. Dat is dan wel weer een mooi gezicht. En even verderop ligt een soort van dode haai aangespoeld op het strand. Of het is een vergeten vangst van de vissers hier.

vis op strand
Een flinke kanjer ligt voor het oprapen op het strand. Aangespoeld of vergeten door de vissers vanochtend?

Terug naar Kota Bharu op blote voeten

Terug bij de warungs eten we balletjes die naar vis smaken in een heerlijke zoete saus en spoelen dat weg met een soort ijsthee. Zoals hier gebruikelijk zet je dan je schoeisel buiten en betreed je het etablissement blootsvoets. Gaat altijd goed. Maar nu even niet. Eén of andere slechterik blijkt er met mijn slippers van door te zijn gegaan. Nou waren die dingen niet duur (voor ongeveer een gulden gekocht in Thailand), maar het betekent wel dat ik op blote voeten terug naar de stad moet.

Onderweg komen we langs een culturele voorstelling. Mannen vliegeren met de wau bulan, de vlieger met de typische vorm die alleen in de provincie Kelantan wordt gevlogen. Het is ook één van de symbolen van Maleisië. Er is ook een demonstratie op rijk versierde drums. Ze trommelen er flink op los. We blijven even staan kijken, ik nog steeds op blote voeten. Maar bij het eerste het beste winkeltje waar er teenslippers worden verkocht, loop ik naar binnen en zoek er een nieuw paar uit.

wau bulan, vlieger Maleisië
De Wau Bulan, de vlieger één van de symbolen van Maleisië is. Zo is het logo van Malaysia Airlines gebaseerd op deze vlieger.
culturele show, Kota Bharu
Op rijk versierde drums wordt een demonstratie gegeven tijdens een culturele show.

De pasar malam van Kota Bharu

Terug in de guesthouse zijn er weer nieuwe mensen van diverse nationaliteiten aangekomen. Daaruit formeert zich weer een groepje waarmee we naar de pasar malam gaan om nog eens heerlijk te eten. Want dát mag ik wel concluderen na twee dagen Kota Bharu: als er één reden is om naar deze stad toe te komen is, is dat wel de pasar malam van Kota Bharu. Waar ik gisteren ook al iets over schreef: die enorme variatie van food stalls, met in het midden rijen tafels, waar hele gezelschappen neerstrijken. Waarna iedereen uitzwermt om overal eten te gaan scoren totdat de hele tafel vol staat. Vanavond zijn mijn disgenoten Diederique (België), Jonathan (Engeland), Félipe (Mexico) en Annabel (Schotland), een mooi stel bij elkaar.



Naschrift

Nog even over dat strand, die Beach of Passionate Love. Dat heet inmiddels al niet meer zo. Er is een nogal conservatieve wind gaan waaien in Maleisië en dientengevolge werd besloten dat de naam van dit strand wel wat erg suggestief was. Dus ben je in de buurt en je zoekt het strand, kijk dan naar borden met daarop “Pantai Cahaya Bulan”, oftewel Moonlight Beach.



Voor het vervolg van mijn reis, lees verder:

Per trein en bus door het hart van Maleisië



overdekte markt, Kota Bharu
De overdekte markt van Kota Bharu

Booking.com