Yangshuo is verslavend. En omdat ik weet dat ik op mijn reis de komende weken alleen maar enorme metropolen zal aandoen, kan het geen kwaad nog een paar dagen extra in Yangshuo te blijven hangen. Nog even genieten van het rustige plattelandsleven. In een plaatsje waar ik iedereen al zo’n beetje leer kennen: de kleermakersfamilie, de norse manager van het Hard Rock Café, de sympathieke verhuurster van de tubes om mee de rivier af te zakken en natuurlijk Lisa van Lisa’s cafe in Yangshuo.
Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991
Donderdag 28 t/m zaterdag 30 juni 1990
Wat hieraan vooraf ging lees je in:
Drijven over de Li Rivier
Laatste update: 18 januari 2021
Estimated reading time: 5 minuten
Mijmeren bij Lisa in Yangshuo
Ik wil dus nog even niet nadenken over mijn vertrek uit Yangshuo, maar: de dagen gaan wel tellen. Mijn visum verloopt over een paar weken al weer. Ook Mandy en Yvette hebben geen eeuwig visum gekregen en moeten ongeveer gelijk met mij het land uit zijn. We kunnen het nog steeds prima met elkaar vinden. Daarom maken we al wel plannen om de volgende etappe gezamenlijk te doen. Maar ook zij hebben moeite om nu al weg te gaan uit Yangshuo. We vinden het dus prima om ons vertrek dan ook iedere keer met een dag uit te stellen.
Wat me niet weerhoudt om alvast dingen uit te zoeken over nog wat leuke bestemmingen in China die ik nog graag zou willen zien. En zo zitten wij vanochtend op het terras van Lisa’s Cafe in Yangshuo een beetje te mijmeren. Ik met de Lonely Planet van China en de meiden met een of andere Zweedse reisgids van China. Maar goed, wat zullen we vandaag dan eens doen? Het is weer zo’n snikhete ochtend.
Nat pak in de Li rivier
Yvette heeft wel zin om vanmiddag te gaan zwemmen in de Li rivier. En dat lijkt ons ook prima. In het hotel halen we onze zwemspullen en bij de rivier ligt Yvette er ook als eerste in. Onbedoeld en nog met haar kleren aan. Want als ze met haar blote voeten eerst de temperatuur van het rivierwater wil checken, heeft ze niet in de gaten dat het ter plaatse al gelijk aardig diep is en verliest daardoor haar evenwicht. Met een nat pak als gevolg.
Nou, de temperatuur is heerlijk, lekker verkoelend en we zwemmen zeker een uur in de rivier. Flink zwoegen tegen de stroom in en je daarna lekker mee terug laten drijven.
In de avond gaan we bij Lisa’s Cafe na het bier over op de locale brandy’s. Lisa weet wel welke lekker zijn, dus krijgen we er een paar van haar voorgeschoteld. Drie in totaal.
Omgekeerd dag-nacht ritme
Deze drie glaasjes per persoon zorgen er de volgende dag (vrijdag) voor dat we alle drie de hele dag in staat van algehele lusteloosheid verkeren. En als ik de middaghitte van die dag ontvlucht in de hotelkamer, val ik op mijn bed gewoon weer in slaap. Met de fan op standje drie. Het dag-nacht ritme dreigt zich langzaam maar zeker om te keren. Overdag slaap ik in mijn hotel, ’s avonds leef ik in Lisa’s Cafe in Yangshuo.
Maar gelukkig ben ik iets fitter als ik wakker word. Ik krijg direct een heldere ingeving: ik ga maar eens naar de kapper. Ik zie nog net bij het afrekenen dat een bediende mijn afgeknipte blonde lokken bij elkaar veegt. Ze worden zorgvuldig in een doosje opgeborgen. Ik ben eigenlijk te perplex om te vragen waar dat voor is, nog afgezien van de taalbarrière. Maar er is dus een Chinees die mijn blonde haar nog heeft bewaard. Aan de overkant van de kapper worden t-shirts verkocht, waar ik er een stapeltje van koop, niet alleen voor me zelf maar ook wat cadeaus voor thuis.
Zaterdag sta ik een stuk fitter op. We zitten met zijn drieën aan het ontbijt bij het Hard Rock Café, waar we ook de bus en bootkaartjes naar Guangzhou kunnen kopen. Dat vergt toch nog wel enig afdingen, maar we zijn inmiddels al goed geïnformeerd over de juiste prijs van het vervoer. En voor 35 Yuan ben ik de trotse bezitter van een buskaartje naar Wuzhou plus een ticket voor de nachtboot naar Guangzhou. En morgen vertrek ik, samen met de zussen, die vandaag de rest van de dag nodig hebben voor boodschappen en inpakken.
Beetje verdwalen
Ik geloof dat allemaal wel en huur voor de laatste keer een fiets voor een tocht naar het wat verder stroomafwaarts gelegen dorpje Fuli. Ik zorg dat ik een beetje verdwaal in de omgeving van het dorp en zo vind ik een heerlijk plekje aan de Li-rivier voor een zwempartij en een klein dutje in de schaduw van een bamboebosje.
Dan word ik wakker door een paar vette spetters op mijn hoofd en tegen de tijd dat ik bij mijn fiets ben valt de regen weer als een douche over het land. De hoosbui duurt precies even lang als ik tijd nodig heb om naar Yangshuo terug te fietsen: dik twintig minuten.
Voor het laatst naar Lisa’s Cafe in Yangshuo
Op de kamer is Mandy nog druk aan het inpakken (spullen erin, eruit en dan weer in iets andere volgorde erin, waarna het hele verhaal weer opnieuw begint). Ik ga dat dan ook maar doen, maar met het verschil dat ik echt binnen een paar minuten klaar ben.
In de avond gaan we voor de laatste keer gedrieën naar Lisa’s Cafe, waar het bier is al vanouds: half bevroren. Ik zal Lisa met haar cafe in Yangshuo niet snel vergeten.
Voor het vervolg van mijn reis, lees verder:
Wolkbreuk in Wuzhou