Ik had het al eerder opgeschreven. Yogyakarta ligt perfect om daar vanuit een groot aantal van de belangrijkste bezienswaardigheden van Java te gaan bekijken. De afgelopen week heb ik dat ook intensief gedaan: Prambanan, Borobudur en Dieng Plateau werden een voor een bezocht. Net terug van het Dieng Plateau ben ik kort in Yogyakarta. Om even op adem te komen van al deze bijzondere plekke en om direct weer nieuwe plannen te gaan maken. Doel van mijn volgende trip is de beruchte Merapi vulkaan.
Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991
Woensdag 24 t/m vrijdag 26 oktober 1990
Wat hieraan vooraf ging lees je in:
Dieng Plateau, verblijfsplaats van de goden
Laatste update: 7 maart 2020
Geschatte leestijd: 6 minuten
De vuurberg Merapi
De Merapi, het is de meest actieve vulkaan van Indonesië. De berg ligt pal ten noorden van de stad Yogyakarta en is 2968 meter hoog. Zodra je de stad naar het noorden toe verlaat, rijd je omhoog tegen haar helling op. In de loop der eeuwen zijn er talloze grote en kleine uitbarstingen geweest. Eén grote uitbarsting rond het jaar 1000 zou er zelfs voor hebben gezorgd dat het hindoe-boeddhistische rijk van Mataram ten einde kwam. Grote tempelcomplexen als Prambanan en Borobudur zijn sinds die tijd verlaten en tot verval gekomen.
Een berg om rekening mee te houden dus. En hoewel ik de kegel van de Merapi tijdens alle trips die ik in de omgeving maakte, al wel in de verte heb zien liggen, vind ik het nu toch wel tijd om deze vuurberg (de Nederlandse vertaling van Merapi) van wat dichterbij te gaan bekijken. De beste plek om dat te doen is om te gaan logeren in de plaats Kaliurang, op de zuidhelling van de vulkaan. Hier vind je Vogels Hostel. Het is niet alleen een voordelig hostel, maar ook een bron van informatie over de berg en al zijn nukken.
Naar het observatorium van de Merapi
Heel eerlijk gezegd heb ik ook nog eens mijn zinnen gezet op de beklimming van de Merapi, maar dat is bij deze vulkaan lang niet altijd mogelijk en ik leer al snel dat ik dat plan maar uit mijn hoofd moet zetten, want er is juist weer een periode van verhoogde activiteit aangebroken.
Als ik donderdagochtend wakker word in Vogels Hostel zie ik al snel dat de lucht aardig betrokken is waardoor de berg helaas uit zicht blijft. Na het ontbijt besluit ik in ieder geval de wandeling naar het observatorium te gaan maken. Deze post waarvandaan de vulkaan dag en nacht in de gaten wordt gehouden, ligt op 1295 meter hoogte op een kleine top op de helling van de Merapi. Het is geen moeilijke wandeling naar het observatorium maar hoewel ik zo nu wel dichter bij de bergtop ben gekomen, blijft deze door de bewolking onzichtbaar. Toch is het observatorium een interessante plek om even rond te hangen. Zo hangen er foto’s van eerdere uitbarstingen en er staat een seismograaf die uitslaat bij het geringste ondergrondse gerommel.
Aan het eind van de middag ben ik weer terug in Vogels Hostel in Kaliurang, waar ik besluit om nog een extra nacht te verblijven. Er zijn weinig andere reizigers die blijven logeren. Maar dat maakt mij niets uit. Ik gok erop dat het morgen mooi weer zal zijn.
Goed gegokt
En die gok pakt goed uit, dat merk ik direct als ik vrijdag wakker word en zon door de gordijnen zie schijnen. Ik wacht niet langer, doe mijn wandelschoenen aan en leg de zelfde weg als gisteren af op weg naar het observatorium van de Merapi. En die weg ziet er meteen ook een heel stuk anders uit met dit zonnige weer. Daar verschijnt de berg dan voor me, in al haar glorie, compleet met een pluimpje rook uit de top, zoals dat hoort bij een vulkaan. Een imposant gezicht.
Bij het observatorium ben ik alleen niet de enige vanochtend. Een schoolklas is ook voor de Merapi gekomen. Alleen vergeten ze het doel van hun excursie snel als ze mij in de gaten krijgen en direct staat niet de Merapi, maar ik in het middelpunt van hun belangstelling. Maar alles went, zelfs een bleke vent met een lange neus. Na een uurtje is mijn missie wel volbracht en loop ik rustig aan weer terug naar de hostel, waar ik aan het eind van de ochtend een soort van brunch naar binnen sla.
Terug naar Yogyakarta
Daarmee eindigt mijn verblijf op de hellingen van de Merapi, een berg die ontzag inboezemt. Nog de zelfde middag ben ik weer beneden in Yogyakarta, waar ik nog snel even bij het postkantoor langs ga. Ik pik er twee brieven op van mensen die heel binnenkort hier in de buurt zijn en met wie ik dus een ontmoeting in kan plannen. Een goede reden dus, om nog even wat langer in Yogyakarta te blijven hangen, de leukste stad van Indonesië tot nu toe.
Voor het vervolg van mijn reis, lees verder:
Yogyakarta, het culturele hart van Java
Booking.com