Nadat ik eergisteren voor de tweede keer gecrasht ben in het heerlijke oord Padangbai met zijn verborgen stranden, wordt het vandaag weer tijd om mijn pleisterplaats op Bali, Ubud op te zoeken. Ik heb namelijk gehoord dat daar vanavond een voorstelling is van de beroemde Kecak dans. Maar ook omdat ik inmiddels toch wel verwacht dat er wat post op me ligt te wachten bij het poste restante loket van het Kantor Pos. De Indonesiërs hebben dat woord uit onze taal toch mooi geadopteerd. 

Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991

Donderdag 22 november 1990

Naar Ubud voor de Kecak dans

En daar gaat het weer met de motorfiets over die drukke verkeersweg langs Klungkung en Gianyar. Het is altijd stressen op dit stuk met erg veel vrachtverkeer en bochten in de weg. Ik bereik uiteindelijk Ubud kort voor de middag. Daar rijd ik linea recta naar het postkantoor. Daar pik ik een dikke enveloppe op met weer de verzamelde post vanuit Nederland, die broer Bart voor mij gebundeld heeft.

In het postkantoor kom ik Jeanet en Jolande weer tegen die gisteren al eerder terug waren gekeerd naar Ubud. We spreken af in Ary’s Warung voor een borrel later in de middag. Eerst nu maar even naar Arjuna’s Inn, mijn vaste verblijfsplaats in Ubud, waar ze mijn rugzak nog hebben staan. Ik kan weer in mijn ‘oude’ kamer en fris me even op voor de rest van de dag.

Kring van mannen

Jolande en Jaenet tref ik even later bij Ary’s Warung, waar we wat snacks en een paar grote Bintangs bestellen. Ik haal ze over om vanavond een voorstelling van de Kecak dans bij te gaan wonen. Ik heb er al veel over gelezen, maar nog niet eerder live een voorstelling bijgewoond. Het mannetje bij wie we de entreebewijzen kopen geeft ons ook instructies hoe we er moeten komen. Kort na zonsondergang moeten we vertrekken om op tijd aan te komen bij een tempel op een kwartier rijden buiten Ubud.

De meiden nemen een busje en ik besluit er met de motor gewoon achteraan te rijden dan weet ik zeker dat ik goed rijd in het donker. Dat lukt allemaal prima en we arriveren bij een verlaten tempeltje midden tussen de rijstvelden en bossen. In een grote kring staan stoelen opgesteld en kort nadat we zijn gaan zitten en sommige toeschouwers nog binnenstromen, komt een grote groep mannen binnenstormen vanuit diverse hoeken. Het zijn er zeker 150. Ze maken veel lawaai en zijn slechts gekleed met een zwart-wit geblokte sarong om hun middel. Als ze gaan zitten doen ze dat in een grote kring, diverse rijen dik.

kecak dans
Vanuit de cirkel brengen mannen met deinende armbewegingen de dansers in trance.
kecak dans
De dansers gaan helemaal op in de bewegingen en het geroep vanuit de cirkel.

Trance

De Kecak dans is een dans waarbij het ‘koor’ van deze mannen door het luid tjak tjak roepen in verschillende tempo’s en ritmes door elkaar heen. Hiermee brengen zij de dansers die even later opkomen in een soort van trance. De bedoeling is dat de bewegingen van de dansers, eenmaal in trance, door geesten worden overgenomen. Daardoor worden de dansers als het ware de marionetten die de wil van de geesten uitvoeren.

De dansers voeren de Ramayana, een heldenepos uit het Indische hindoeïsme, uit. De ene na de andere danser verschijnt nu in trance op het podium. Ondertussen blijft het ‘mannenkoor’ deinende bewegingen maken met de armen en handen. Al met al een zeer indrukwekkend schouwspel. We zitten dan ook ademloos toe te kijken. Dit alles onder een decor van een heldere volle maan.

kecak dans
De danseres beeldt prinses Sita uit, die een rol speelt in de Ramayana.

Vonken

In het laatste deel van de opvoering worden er brandende kokosnootschalen over het podium uitgestrooid. Al snel merken we dat het de bedoeling is dat één van de dansers hier met blote voeten doorheen gaat lopen. Om te tonen dat hij inderdaad ‘ver weg’ in trance verkeert. En inderdaad, zonder een krimp te geven loopt, springt en danst de man door de gloeiend hete as terwijl de vonken om hem heen wegspringen.

Terug in Ubud praten we nog even na. De Kecak dans heeft op ons allen een grote indruk achter gelaten. Het is met geen enkele andere culturele voorstelling te vergelijken. En het is weer zo’n ding waarmee Bali zich zo goed onderscheidt van elke andere vakantiebestemming.

kecak dans
Ook geheel in trance loopt een man met een soort stokpaard op blote voeten door de brandende as.
kecak dans