Weer iets ten oosten van Cisarua, dus op mijn reisroute, ligt de Puncak Pas. De bus die naar Bandung gaat, mijn bestemming voor vandaag, gaat via die pas. Maar ik wil de pas, die bekend staat om de theeplantages, veel uitgebreider bezoeken. En daarvoor zet ik vroeg mijn wekker. Want in de vroege ochtend schijnt er zo’n mooie nevel te hangen. Alles voor de foto. Dus zit ik om half zes recht op in mijn bed als de wekker gaat.

Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991

Dinsdag 9 oktober 1990

Wat hieraan vooraf ging lees je in:

Wandeling naar de Cilember Watervallen

Laatste update: 16 januari 2021

Estimated reading time: 5 minuten

Hoger en hoger de Puncak Pas op

Het is zelfs fris zo vroeg in de ochtend als ik door de tuin van Kopo Youth Hostel naar de weg toe loop. Een busje is zo aangehouden, ze zwermen zelfs op dit vroege tijdstip met tientallen te gelijk over de weg. De rit gaat hoger en hoger de pas op en het duurt niet lang eer we boven op de pas zijn, waar het op 1500 meter nog een paar graadjes frisser is. Dat is wel even wennen en ik ben er ook niet echt op gekleed.

Maar het uitzicht op het hoogste punt van de bergpas maakt alles goed. Overal om mij heen theeplantages. Terugkijkend naar het westen zie ik de vulkaan Gunung Salak aan de horizon steeds meer zonnestralen vangen, terwijl ik zelf nog in de schaduw van de Gunung Gede sta, waarachter de zon aan haar klim omhoog is begonnen.

theeplantages, puncak pas, java
Op het hoogste punt van de Puncak Pas, een belangrijke verbindingsweg tussen Bogor en Bandung.
theeplantages, java, puncak pas
Laaghandende bewolking in de vroege ochtend boven de Puncak Pas.

Theefabriek op de Puncak Pas

Mijn volgende doel is de Gunung Mas theefabriek. Daarvoor moet ik lopend een stuk afdalen over paadjes dwars door de theevelden en langs groente -en fruitstalletjes (“Mister, Mister! Pisang! Apel!”)

Bij de theefabriek aangekomen merk ik al wel dat dit een verplichte stop is van alle toeristen die de reis over Java van west naar oost maken en zonder uitzondering de route over de Puncak Pas kiezen. En geef ze eens ongelijk. Het parkeerterrein staat al aardig vol met minibusjes (van het luxe soort, met airco) en touringcars. Ik mag me aansluiten bij een groep Nederlanders voor een rondleiding voor 1000 roepia’s. Een belachelijk hoog bedrag (ik sliep vannacht voor 1500 roepia’s), maar ik ben hier nou toch.

theefabriek Gunung Mas
De Gunung Mas theefabriek is een toeristenval van de eerste orde.
theefabriek Gunung Mas
In de theefabriek worden de blaadjes gedroogd, fijngemalen en gesorteerd.

Pisnijdig

De tour is er eentje in sneltreinvaart. In nog geen half uur worden we door de hele fabriek gesjeesd zonder dat er maar enige uitleg bij is. Zelfs het kopje thee aan het einde van de rondleiding is niet gratis. Net nu ik zo’n dorst heb. En buiten de theefabriek worden de dames die in het veld thee staan te plukken pisnijdig als je een foto van ze wilt nemen. Ze steken hun handen uit voor roepia’s. Nou ja vooruit dan maar weer, alles voor de foto.

theeplukkers
Theepluksters bij de fabriek vragen klinkende roepia’s voor deze foto.

Om half elf ben ik weer terug in de hostel, waar ik mijn spullen pak, nog snel even een douche neem en me zelf trakteer op een uitgebreid laat ontbijt, tevens lunch. En voor de tweede keer deze ochtend sta ik langs de weg. Ditmaal houd ik een wat groter vervoermiddel aan: een bus met bestemming Bandung. Het eerste stuk moet ik volstaan met een staanplaats. Wat nogal wat evenwichtsoefeningen vergt als we weer de bochten van de Puncak Pas nemen.

kopo hostel cisarua, puncak pas
Mijn hotelletje in Cisarua: niets mis mee.

Ramkoers

Ook nu weer chaotische taferelen op de weg, met daarin een hoofdrol voor onze chauffeur die zo’n beetje bij iedere tegenligger op ramkoers gaat en dan net binnen de veilige marge op tijd bijstuurt. Ik heb deze rit diverse malen mijn hele leven aan mij voorbij zien trekken met als eindpunt mijn busrit naar Bandung. En als ik dan eenmaal ongeschonden in een snikheet Bandung aankom dan is het eelt op mijn ziel is een stuk harder geworden.

Ik zoek en vind de Sakadarna Losmen, een voordelige plek voor backpackers zoals ik en vind dat ik voor vandaag wel genoeg beleefd heb. Ik neem maar weer eens een douche en vermaak me in beneden in de lounge door met andere backpackers te praten en te luisteren naar de mantra-achtige Sundanese muziek die hier uit de radio komt.

rondreis indonesië

Voor het vervolg van mijn reis, lees verder:

Bandung en zijn vulkaan


Booking.com