Het begint weer te kriebelen. Na twee en en halve dag in en rond Jinghong te hebben rondgehangen heb ik weer jeuk onder de voeten. Dat betekent: spullen pakken en op reis. Als bestemming heb ik de plaats Damenglong uitgekozen. Zo’n zeventig kilometer ten zuiden van Jinghong.

Foto: Lon&Queta on Foter

Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991

Donderdag 24 mei 1990

Wat hieraan vooraf ging lees je in:

Overvallen door een hoosbui in Jinghong

Geschatte leestijd: 5 minuten

Laatste update: 16 maart 2023


Met de bus van Jinghong naar Damenglong

De Lonely Planet is zeer uitgesproken over Damenglong: “a rather obscure place with dusty streets and drowsy folks.”  Maar de omgeving schijnt alleszins de moeite waard te zijn, dus loop ik vanuit mijn bed met mijn slaperige hoofd naar het busstation om een enkele reis naar Damenglong te kopen. Gelijk maar regelen, want als ik eenmaal besloten heb om weg te gaan dan moet het ook subiet, voordat ik me bedenk.

Als ik op mijn buskaartje kijk, dan zie ik dat het vertrek al over een uur is. Snel schraap ik wat spullen bij elkaar (mijn rugzak laat ik weer in het hotel achter) en koop wat eten voor ontbijt en lunch. Geen idee hoe lang de rit zal duren. Dat weet je maar nooit in dit land. Terug op het busstation kost het me nog moeite om de juiste bus te vinden (er staan er maar twee). Blijkt het dat Damenglong in de volksmond hier wordt geschreven én uitgesproken als Menglong. Ik spring toch nog op tijd op de juiste bus.

De Lonely Planet maakt het niet al te ingewikkeld: ik kan kiezen uit een vervallen hotel naast het busstation en een “iets minder” vervallen hotel…


damenglong, xishuangbanna
De hoofdstraat van Damenglong.

Iets minder vervallen hotel

We doen goed twee en een half uur over de zeventig kilometer. Een gemiddelde van onder de dertig km/h dus. Rond een uur of tien kom ik aan na een rit door wederom fraai landschap en koddige dorpjes. Eerst maar even de weinige bagage die ik heb meegenomen ergens lozen. Dus gelijk maar even een kamer regelen voor vanavond. De Lonely Planet maakt het niet al te ingewikkeld: ik kan kiezen uit een vervallen hotel naast het busstation en een “iets minder” vervallen hotel even verderop. Ik spring eens uit de band en kies voor het laatste.

Koningaap - China

Het hotel is snel gevonden. Maar de manager is niet aanspreekbaar. Hij ligt letterlijk óp zijn bureau en is comateus. Het is dus zelfbediening. De deur van een slaapzaal staat open. Ik zoek een leeg bed uit en gooi mijn tas met spullen voor de nacht op het bed. Dan vertrek ik weer, ik kom hier later vandaag wel weer terug om echt in te checken.

ligging van Damenglong in China
dorpje in xishuangbanna, dai huizen
Tijdens mijn wandeling loop ik door diverse Dai-dorpjes.

De heuvels in de omgeving van Damenglong bieden voldoende mogelijkheden voor korte en lange wandelingen. Ik kom door kleine dorpjes met allemaal vriendelijke mensen; steeds verder omhoog gaat het, langs een tempel en dan door rubberplantages. Steeds smaller wordt het pad, maar ik bereik uiteindelijk de top van een heuvel met iets van een uitzicht. De zon doet inmiddels aardig zijn best en zorgt dat het zweet in straaltjes van mijn lijf gutst. Ik moet wel uitkijken dat ik niet ongemerkt de grens met Burma oversteek, want die is hier op slechts enkele kilometers vandaan.

Stomdronken

Als ik weer in het dorp terug ben is het iets levendiger op straat geworden. Overal staan pooltafels gewoon op straat en bij sommigen daarvan lopen wat jongemannen loom een potje pool te spelen.

Terug bij het hotel is het bureau van de manager nu leeg en hij zit er zelf achter. Ik geef te kennen dat ik wil betalen voor bed nummer 3 in slaapzaal 1 en kijk even schuin naar binnen om te zien of mijn tas er nog ligt. En dat is ook zo. Op de zaal tref ik een stel uit Nieuw-Zeeland en een stel uit Denemarken. Met zijn vijven eten we vanavond onder een afdakje van een eethuisje, onder het genot van het locale Damenglongse bier. En bij terugkomst in het hotel treffen we de manager van het hotel stomdronken aan half liggend, half zittend in de deurpost van onze slaapzaal.

Voor het vervolg van mijn reis, lees verder:

Basiskamp Jinghong

Koningaap - China