De zondagsmarkt van Menghun is wereldberoemd in Xishuangbanna. Eén van de redenen voor een bezoek aan deze regio in deze uithoek van China is de bonte verscheidenheid van de vele minderheden ieder met hun eigen specifieke klederdracht, die je hier aantreft. Behalve de klederdracht zijn de volken verschillend omdat ze allemaal hun eigen taal hebben. En dat alles komt wekelijks bij elkaar op die wekelijkse markt in Menghun.
Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991
Zaterdag 26 en zondag 27 mei 1990
Wat hieraan vooraf ging lees je in:
Basiskamp Jinghong
Laatste update: 8 februari 2021
Geschatte leestijd: 5 minuten
De tijd doden in Menghai
Nu ligt Menghun op niet meer dan 80 kilometer over de weg van Jinghong verwijderd. Maar om er te komen zou je zo maar een dag nodig hebben, zo ben ik gewaarschuwd. We gaan het beleven. Samen met Karen (Denemarken) en Kevin + Caroline (Nieuw-Zeeland) vertrek ik in de ochtend in een afgetrapte bus naar het verste punt op de route waar buskaartjes voor te krijgen zijn en dat is Menghai. En daar aangekomen moeten we verder zelf maar vervoer regelen. We slagen erin buskaartjes te bemachtigen voor een bus naar onze eindbestemming. Maar dan komen we erachter dat die bus pas om vijf uur vanmiddag vertrekt.
Vier uur stukslaan in een onooglijk gat als Menghai. Hoe doe je dat? Eerst maar eens uitgebreid lunchen. Dat is hier nooit zo moeilijk. En zoals in andere plaatsen in Xishuangbanna, zijn ook hier de omliggende dorpen vele malen interessanter. Zo ook hier, dus we gaan op expeditie en komen weer in een Dai dorpje terecht. Als we terugkomen op de plek waar de bus zou gaan vertrekken laat deze nog rustig een uur op zich wachten. De tijd doden we met kaartspelletjes in iets wat voor een kroegje door moet gaan.
Dai en Hani vrouwen op de zondagsmarkt van Menghun
Maar tegen het vallen van de avond arriveren we dan toch eindelijk in Menghun. We settelen ons in het enige ‘hotel’ en vinden ook nog een stalletje waar wat te eten valt. En dan vroeg naar bed, want de markt van Menghun begint bij het krieken van de ochtend.
Vanaf half zeven ben ik op de zondagsmarkt van Menghun te vinden met mijn fototoestel, waar ik mijn ogen uit kijk. Het eerste half uur vergeet ik zelfs om foto’s te nemen, maar daarna ga ik helemaal los en schiet ik achter elkaar een heel rolletje vol. Ik maak foto’s van de enorme verzameling mensen (vooral vrouwen en kinderen) in hun zondagse tenue. De Dai vrouwen zijn lang en slank met grote rieten hoeden en hun veelal felgekleurde getailleerde jurken. Dan heb je ook de Hani vrouwen die véél kleiner zijn en vooral in het zwart gekleed gaan, afgezet met kleurige stiksels, kralen en een soort van zilveren munten. Om hun middel een ijzeren gesp.
Terugweg met Hongkongse toeristen
Om negen uur beginnen de toeristenbussen binnen te komen, allemaal met de zondagsmarkt van Menghun als doel. Tijd om te gaan ontbijten en mijn biezen te pakken. Daarna weet ik voor 12 Yuan een plek te bemachtigen in een soort van toeristenbusje vol met Hongkongers die vandaag weer naar Jinghong rijdt. Zodra het busje onderweg stopt bij dorpjes en tempels is het bus in, bus uit voor de foto’s. Toch weer blij als ik aan het einde van de middag via via in Jinghong terug ben, het voelt inmiddels als thuiskomen in het Banna Hotel. En daar zaten Melchert en Monique lekker vakantie te vieren op het balkon en klaar om al mijn belevenissen van deze twee dagen aan te horen.
Voor het vervolg van mijn reis, lees verder:
Xishuangbanna vanaf de Mekong
Booking.com