Na al het moois in Menghun gisteren en de lange reis terug naar mijn “thuis” in Jinghong, het Banna Hotel, breekt vandaag weer een regel & relaxdag aan. Regelen in de betekenis van organiseren, de balans opmaken en nieuwe plannen uitbroeden. En welke plek is daarvoor beter dan het balkon van mijn hotel in een luie stoel met uitzicht over het dal van de Mekong met in de ene hand de Lonely Planet en in de andere hand een Dai biertje?

Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991

Maandag 28 en dinsdag 29 mei 1990

De donderdagvlucht gaat op zondag

Er zijn twee mogelijkheden om weg te komen uit Jinghong, de hoofdstad van Xishuangbanna. Een dure en een langdurige. De dure is het vliegtuig en de langdurige is de busreis (zie heenreis, ben je drie dagen mee kwijt). Bijkomend probleem bij het vliegtuig is, dat de kans dat je vlucht ook echt vertrekt op de dag dat je geboekt hebt, vrij klein is. Zo is gisteren op zondag uiteindelijk de vlucht van donderdag vertrokken. Je dagbesteding bestaat dan uit wachten op het vliegveld totdat aan het einde van de dag er wordt gezegd dat je het morgen maar weer moet proberen.

Ik vind drie dagen wachten op een luchthaven (en daarbij heul veul voor een vliegticket betaald te hebben) nog altijd een minder aantrekkelijk vooruitzicht dan drie dagen in de bus terug naar Kunming. En zo koop ik vandaag een buskaartje voor de rit van overmorgen. Dat geeft me mooi nog wat extra tijd in het heerlijke Xishuangbanna.

Xishuangbanna
Waterbuffels in een rijstveld met hoog Conimex gehalte

Melchert en Monique vertrekken in volledige regenuitrusting richting luchthaven. Zij hebben een ticket voor vandaag. Wij geven ze een cynisch “See you later!” mee, maar dat blijkt later ten onrechte. Het vliegtuig lijkt dus vandaag wel volgens planning te zijn vertrokken.

Richard en Elizabeth (Engeland) komen terug uit Menghun, waar zij een dag na mij zijn geweest en ik hoor hun enthousiaste verhalen aan. Dan komen er twee Amerikaanse meisjes nieuw binnen (met de vlucht meegekomen) en daarmee is de slaapzaal weer gevuld. Met zijn vijven eten we gezellig in het Dai Guesthouse.

Boottocht over de Mekong

Op dinsdag ga ik met Richard en Elizabeth nog een laatste excursie maken. We pakken een boot naar Menghan, een stuk stroomafwaarts op de Mekong. De rivier is om half zeven ’s ochtends nog gehuld in de ochtendnevel. Na een uur leggen we aan in het plaatsje Menghan, wat op zich zelf niet zo veel voorstelt. Maar dan ontdekken we de markt waar ze heerlijke verse ananassen hebben. Vlakbij staan wat fietsen te huur en daar maken we graag gebruik van. Althans, als we de eigenaar wakker kunnen krijgen.

Mekong
Brug over de Mekong bij Jinghong
Mekong, Xishuangbanna
Passagiers die op de boot over de Mekong staan te wachten.

Maar even later zoeven wij op onze fietsen over een onverhard weggetje de bush in langs weer een aantal Dai dorpjes met uitermate vriendelijke en goedlachse bewoners. Dan komen we uit bij een klooster dat op een hele stille plek mooi ligt te zijn. De enige geluiden zijn het zachte ruisen van de wind door een paar windorgels en het gekakel van wat rondscharrelende kippen.

De rust wordt (zoals altijd) verstoord door het arriveren van een minibusje vol met Hongkongse toeristen die zich op de hun bekende luidruchtige manier begonnen voort te bewegen over het kloosterterrein. Weg magie.

Xishuangbanna, Dai dorp
De bewoners van de Dai dorpjes zijn vriendelijk en uitbundig.
Xishuangbanna, klooster bij Menghan
In de vroege ochtend hadden we het klooster bij Menghan nog helemaal voor onszelf.

Het licht uit

We laten de Mekong even voor wat die is en vinden een bus die ons terug naar Jinghong brengt waar ik de rest van de dag gebruik om nog eens lekker van balkon van het Banna Hotel te genieten, waar inmiddels Catherine uit Montana (USA) thee zat te drinken. Met haar vlechtjes leek ze zo uit het Kleine Huis op de Prairie te zijn weggelopen. En wat blijkt: zie is dierenarts. Haar vriendin, Vijaya uit New York is haar kosmopolitische tegenhanger, Indisch van afkomst en ultra-hip gekleed. Ondanks dat ik morgen vroeg op moet voor de bus, doe ik het licht uit in het Banna Hotel. Voor de laatste keer.