Na meer dan vijf weken komt er vandaag een einde aan mijn verblijf in de Chinese provincie Yunnan. Vanmiddag om 14.45 maak ik een vliegreis naar Guilin om gelijk naar Yangshuo door te reizen. Een vreemd soort mijlpaal. Na twee en en halve maand reizen zit ik diep in het verre oosten. En toch reis ik vandaag pas voor het eerst per vliegtuig. Vanaf Nederland heb ik alleen maar over land of water gereisd. Ik reis van de provincie Yunnan voor de provincie die daar ten oosten aan grenst: Guangxi. Bekend vanwege de onwerkelijk mooie karstlandschappen rond de Li-rivier.

Foto: Rod Waddington on Foter.com / CC BY-SA

Laatste update: 22 december 2020

Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991

Zaterdag 23 juni 1990

Wat hieraan vooraf ging lees je in:

De laatste dagen in Yunnan

Vliegreis naar de warmte van Yangshuo

Maar voor het zover is, heeft Kunming nog een afscheidscadeau voor mij in petto: een snoeiharde regenbui! Waarmee Kunming zich met stip op nummer één plaatst van meest regenrijke steden tijdens mijn reis tot nu toe.

landschap tijdens vliegreis naar yangshuo
De prachtige omgeving van Guilin vanuit het vliegtuig.
vliegticket CAAC voor vliegreis naar guilin
Mijn handgeschreven vliegticket voor de vlucht van Kunming naar Guilin

Op de luchthaven kom ik Yvette en Mandy weer tegen. Mick heeft vanochtend de vliegreis naar Yangshuo al gemaakt, met een vlucht eerder. Hem zullen we snel weer ontmoeten. Als de luchthaven van Kunming representatief is voor alle luchthavens in China, dan is het droevig gesteld met de luchtvaart hier. Ik word een of andere schuur in geloodst om mijn bagage te laten wegen en controleren. Vervolgens word ik half uitgekleed. Maar het vliegtuig vertrekt op tijd en dat is dan wel weer heel wat, afgaande op alle verhalen over vertragingen de laatste dagen.

boarding pass
De boarding pass met daarop mijn raamplaats.

Ik bestijg de trap van de moderne Boeing 737 en daar zit warempel alweer iemand op mijn plek. Vanwege het te verwachten mooie uitzicht bij de landing had ik heel beleefd bij de incheck om een plek aan het raam gevraagd en ook gekregen. Maar nu blijkt een plaatsreservering niet veel waard in dit vliegtuig. Ik vraag de man of hij zijn boarding pass kan laten zien. En ja hoor, gewoon een plaats aan het gangpad. Stoïcijns voor zich uitkijkend blijft hij zitten. Er moet toch nog even een stewardess aan te pas komen om de meneer op zijn juiste plek te krijgen.

Wat mij na een vliegreis van een uur naar Yangshuo vlak voor de landing de gelegenheid geeft om een serie foto’s te maken van de zo bijzonder gevormde bergen te maken.

Warme deken

Zodra ik het vliegtuig uitstap, voel ik het al. De hitte valt als een warme deken over ons heen. En hoewel we alleen maar in oostelijke richting zijn gevlogen, zijn we wel van 1800 naar 500 meter gedaald. Er staat een mannetje buiten de aankomsthal kaartjes voor de bus naar het centrum van Guilin te verkopen. Hij wordt letterlijk bestormd door de hele horde passagiers die net uit het vliegtuig is gekomen. Gelukkig weet ik vrij vlot drie kaartjes te bemachtigen, twee voor de meiden en een voor mijzelf.

landschap bij guilin
Vlak voor de landing op de luchthaven van Guilin

De eindbestemming voor vandaag is niet Guilin, maar het dorp Yangshuo. Dat schijnt net zo’n backpackersparadijs te zijn als Dali en Xishuangbanna. Op het busstation van Guilin weten we ook weer snel kaartjes te scoren voor de bus naar Yangshuo. Die vallen wat duurder uit omdat we een mannetje voor ons het werk laten doen. De busrit die volgt, duurt maar 1,5 uur en komt in de top 3 van de mooiste busritten die ik tot nu toe heb gemaakt, ever. Overal duiken ze op: die fantastisch gevormde karstbergen, loodrecht uit de grond. Op de kleuterschool was dit hoe ik bergen tekende. Nooit geweten dat ze ook echt bestonden. Tot vandaag.


Lisa’s Café in Yangshuo

En net op het moment dat we tegen elkaar zeggen “Stop de bus, hier is het zoooo mooi!” doet hij dat ook en blijkt het dat we gearriveerd zijn in Yangshuo, mijn verblijfsplaats voor ik denk de rest van mijn leven, maar in ieder geval voor de komende week. We nemen een kamer in het Xi Lang Hill Hotel en de kamers hebben alleen een koude douche, wat me niets deert met deze tropische warmte.

varkens in een vrachtwagen, china
Levende varkens worden in manden gesnoerd en zo vervoerd.

Dan volgt de verkenning van Yangshuo, een plaats met maar één straat die er toe doet, en dat is de hoofdstraat die uitkomt op de Li rivier. Ik loop met Mandy en Yvette langs een heel gezellig cafeetje, Lisa’s Café, waar we Mick al op het terras zien zitten. Het begin van een lange, lange avond met westers eten (biefstuk met friet), ijskoud bier en eindeloze spelletjes kaart. Het laatste wat ik nog weet is dat we langs de Li rivier aan het wandelen zijn, waar we Mick half slapend aantreffen tegen een boom aan. We hebben geen idee waar Mick zijn hotel is en hij ook niet, dus nemen we hem mee naar ons hotel. Ergens achter een deur achter in de gang vind ik een stapel matrassen en die sjor ik mee voor Mick naar onze kamer. Het was me het dagje weer wel.

Voor het vervolg van mijn reis, lees verder:

Wat Moon Hill in Yangshuo met je doet

Booking.com