De plannen zijn gesmeed, het treinkaartje is gekocht, ik ga de bakens in China verzetten. Vandaag vertrek ik voor de laatste maal uit Chengdu en uit de provincie Sichuan en verhuis één provincie zuidelijker, naar het subtropische Yunnan. Om daar te komen is een treinreis van 25 uur nodig. En daarbij trakteer ik mij zelf op een treinreis in de hard sleeper klasse.

Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991

Donderdag 17 en vrijdag 18 mei 1990

Laatste update: 23 oktober 2020

Wanneer reis je hard sleeper?

Na mijn twee eerdere nachtelijke ervaringen in de hard seat klasse van de Chinese spoorwegen ben ik nu op het punt aangekomen dat ik mijn spaarcenten heb geteld om te kijken wat de extra kosten voor een bed in de hard sleeper klasse zouden zijn. Voor omgerekend 6 gulden meer mag ik plaatsnemen in het middelste bed van een slaapcoupé. En dat doe ik mij zelf graag cadeau. Niet ’s nachts wakker worden door passagiers die zich uitgerekend door jouw raampje vanaf het perron naar binnen werken en dan met een halve bil plaatsnemen op jouw stoel aan het gangpad, dat is mij nu toch wel wat waard. Hard seat reizen in China, dat is zeg maar in de spits van Amsterdam CS naar Alkmaar reizen, met volle gangpaden. Dat maar dan voor de volle duur van je treinreis, dus 12, 15 of 24 uur lang. En met alleen maar Chinezen, die over het algemeen niet opgevoed zijn: ze rochelen hun strot aan gort, praten oorverdovend luid en stallen hun bagage schaamteloos vlak voor je voeten of erger nog: op je schoot.

treinkaartje hard sleeper China
Het treinkaartje van Chengdu naar Kunming

Dat allemaal heb ik niet in mijn hard sleeper coupé met zes bedden. Die coupé deel ik dus met 5 Chinezen en dan komt er ook echt niemand meer bij. En ook al is het nog maar 8 uur in de ochtend, de bedden zijn al opgemaakt. Je zit dus niet in de coupé maar je hangt of ligt in je bed. En dat doe ik ook, heel lang, op mij buik, omdat ik zo via het raam best nog wel leuk uitzicht heb naar het steeds veranderende landschap buiten. Lekker met mijn walkman op mijn kop.

trein China
Daar is hij weer: de Yangtze rivier.

Improviseren

Maar dan, eikel die ik ben, laat ik mijn walkman tijdens een onhandige manoeuvre, van twee hoog op de grond kletteren vanuit mijn hard sleeper bed. En merk al snel dat de play knop niet meer functioneert; dat wil zeggen je moet hem continue ingedrukt houden wil je nog muziek horen. Dan herinner ik mij dat ik nog zo’n dik postelastiek in mijn bagage heb zitten. En met dit elastiek kan ik de play-knop weer vastzetten. In China overleef je door te improviseren. En zonder muziek is het leven van een reiziger een stuk minder aangenaam.

Aankomst in Kunming met de hard sleeper

De volgende ochtend, na een verkwikkende nachtrust, rolt de trein het station van Kunming, de hoofdstad van de provincie Yunnan, binnen. En omdat ik in de trein niets beters te doen heb gehad gisterenavond, heb ik mijn logeeradres alvast uitgezocht in mijn China-boek. Ik heb gekozen voor de strategische ligging van het Three Leaves Hotel, niet te ver van het station, maar ook nog eens tegenover het busstation. Mijn eerste prioriteit is dan ook om vandaag zo snel mogelijk een kaartje te kopen voor de eerstvolgende bestemming, de stad Jinghong in de autonome regio Xishuangbanna. En tot mijn eigen verbazing loop ik zo het busstation uit met een buskaartje voor morgenochtend! Dat liep een paar weken geleden in Chengdu wel even anders, toen men mij hier een goed deel van de dag mee bezig hield. De reisgoden zijn mij gunstig gestemd hier in Kunming.

Poste Restante

Nummer twee op mijn boodschappenlijstje is het postkantoor. Kunming is namelijk de eerste stad waarvan ik aan het thuisfront heb doorgegeven dat men daar poste restante brieven naar toe kan sturen. Nou en die liggen er hoor. Ik neem op een bankje in een park de tijd om alles door te lezen. Zo maar een uur mee bezig. En dan staan er nog maar twee dingen op mijn lijstje: geld wisselen en naar huis bellen. Dat laatste omdat ik hierna weer voor een week naar regio’s ga waar dat niet zo makkelijk zal kunnen. Dit alles verloopt ook veel soepeler dan ik tot nu toe gewend ben in een aantal Chinese steden. Ik houd nu al van Kunming. Bijna zonde om morgen al weer door te reizen. Maar goed, ik kom hier sowieso weer terug en zal dan wel meer tijd hebben om te genieten van deze stad.

Mijn kamer deel ik toevallig met twee Nederlandse dames, die als redactrice voor de tv werken. Maar nu even niet, ze zijn ook op vakantie. We spreken af om samen wat te eten en dan blijkt dat Kunming ook hiervoor meer dan een geschikte stad is: heerlijke gerechten en goed bier, dat we in aanzienlijke hoeveelheden kunnen bestellen, vanwege de prijs.