Het is nog donker als ik bij het busstation van Songpan aankom tegen zes uur in de ochtend. Maar ik ben er niet de enige. Er vertrekken straks diverse bussen en in de wachtruimten zijn alle zitplaatsen ingenomen door passagiers en hun bagage: tassen, manden en grote zakken met ik weet niet wat voor inhoud allemaal. Gisteren heb ik op vrij eenvoudige wijze een kaartje voor de bus die langs het Jiuzhaigou National Park komt weten te bemachtigen. Ik ga nu eerst maar eens zoeken welke bus ik straks moet hebben.

Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991

Donderdag en vrijdag 10 en 11 mei 1990

Wat hieraan vooraf ging lees je in: Wennen aan de hoogte in Songpan

Laatste update: 17 februari 2021

Geschatte leestijd: 17 minuten


Lekker spugen

Het duurt niet lang voordat we kunnen vertrekken met de bus die met al die vrachtjes toch redelijk afgeladen is. Een mand met kippen wordt op het laatste moment nog op het dak van de bus vastgebonden. Bovenop mijn rugzak die er al lag. De weg klimt nu snel naar grotere hoogten. Ik eet mijn ontbijt: een zakje pinda’s. Het enige aan eten wat ik zo vroeg op de ochtend heb kunnen scoren in de buurt van het busstation.

Het is koud in de bus. Ik zit niet ver van de chauffeur die zijn raampje wijd open heeft staan om af en toe eens even lekker naar buiten te kunnen spugen. Ik ben al lang blij dat hij het niet op de vloer van de bus doet, zoals sommige andere passagiers. En hoe hoger we komen, hoe kouder het wordt. We steken een hoogvlakte over, waarna we via veel bochten weer een stuk afdalen. Ineens zie ik langs de weg nu overal Tibetanen met hun kleurrijke kleding. Deze mensen en het magnifieke landschap geven mij genoeg om volop van de rit te genieten.

Een lege weg naar Jiuzhaigou

De weg waarop we rijden snijdt steeds dieper het dal in waardoor de bergen aan weerszijden alleen maar hoger lijken te worden. Na het passeren van weer een paar plaatsjes langs de weg stopt de bus bij een zijweg. Deze zou moeten leiden naar het Jiuzhaigou National Park. Ik stap de bus uit, haal mijn rugzak van het dak af, hier en daar besmeurd met kippenpoep. Ik ben de enige passagier die uitstapt. De bus rijdt weg en ik blijf alleen achter bij een zijweg die naar een bosrijk dal voert. De stilte daalt direct op mij neer. En ik besef dat ik totaal niks weet over Jiuzhaigou. Behalve een halve kolom tekst in de Lonely Planet en verhalen van reizigers die ik eerder ontmoette. Dus hoe nu verder.

entrance of jiuzhaigou 1990
Een eenvoudig bord geeft in ieder geval aan dat ik goed zit als ik op zoek ben naar Jiuzhaigou
Jiuzhaigou
Het toegangskaartje voor Jiuzhaigou

Te voet het Jiuzhaigou dal in

Ik begin eerst maar te lopen. Na de eerste bocht in de weg kom ik al bij een kantoortje met slagboom. Daar betaal ik de toegangsprijs voor Jiuzhaigou. De onverharde weg voor me is leeg en er is zo goed als geen verkeer. Af en toe passeer ik enkele Tibetaanse inwoners van de vallei, die ook lopend of te paard onderweg zijn. Aan het begin van het dal loop ik een Tibetaans klooster binnen. Ik word door een monnik binnengelaten tegen een kleine vergoeding.

zharu temple, sichuan
De Tibetaanse Zharu tempel aan het begin van het dal van Jiuzhaigou

Na een paar uur lopen komt de zon er bij en trekken de meeste wolken weg. De schitterende sneeuwbedekte bergtoppen worden nu zichtbaar, een kroon op het machtige landschap. Op een plek waar het dal zich wat verbreedt houd ik pauze en gun mijn voeten wat verlichting in een heldere beek. Die beek komt even verderop in een heel complex van meertjes op verschillende niveaus, onderling verbonden door watervalletjes. De meertjes hebben een diepblauwe kleur, waarin de witte bergtoppen schitterend weerspiegelen.

waterval, china
De verschillende meertjes zijn onderling verbonden door watervalletjes.
waterval, china
Diepblauwe meertjes in een stille vallei.
travelkees, sichuan
Ik loop de hele dag in mijn uppie in het schitterende natuurpark van het ene naar het andere meertje.

Dan valt me ineens op dat ik hier voor het eerst in China op een plek ben waar bijna geen andere mensen om me heen zijn. Er zijn maar weinig plekken in China waar je niet ontkomt aan de nabijheid van grote groepen starende mensen. Hier niets van dat alles. En daar kan ik nu ineens best van genieten.

dorp in jiuzhaigou national park
Vanuit het raam van mijn kamer in de guesthouse kijk ik uit over het dorp met Tibetaanse vlaggen.

Het dorpstoilet

Dan arriveer ik in het eerste dorpje in het dal, waar ik langs de weg een paar koppen thee scoor. Ik heb best wat dorst gekregen en besluit gelijk maar te kijken of hier iets van een herberg is. In het dorp vind ik een Tibetaans guesthouse dat helemaal uit hout is opgetrokken en kan voor 6 Yuan een kamer krijgen. De herberg blijkt geen wc te hebben, maar dat is geen probleem. Want ik mag gebruik maken van het dorpstoilet: een huisje op palen met een gat in de vloer. En terwijl ik via het trappetje omhoog loop, heb ik volledig uitzicht op de ‘productie’ van hen die mij voorgingen.

Ik slaap met het raam open, om mij ook ’s nachts te laten omringen door de heerlijke, knisperige berglucht. Mijn gastvrouw heeft in de ochtend een eenvoudig maar hartig ontbijt klaargemaakt van zelfgemaakt brood en een mand met een half dozijn gekookte eieren. Met een grote thermosfles thee om alles weg te spoelen. Ik heb gelijk maar even een lunchpakket gemaakt.

Wonderschoon

Het is een heerlijke ochtend in het Jiuzhaigou National Park, dus ik sta wel weer te trappelen om meer van het dal te gaan zien. In de lokale winkel van Shuzheng hoop ik nog wat (brief)papier te scoren. Want ik wil ook in mijn brieven naar het thuisfront dit wonderschone dal kunnen beschrijven. Helaas is dat iets waar men mij op deze afgelegen plek niet aan kan helpen. Ik moet mij nog even inhouden mijn enthousiasme aan het papier toe te vertrouwen.

Na een uur lopen kom ik bij een splitsing in het dal bij een plek die Nuorilang heet. En even daaraan voorbij loop ik langs Mirror Lake. Het lig daar heerlijk zijn naam een eer aan te doen. De besneeuwde bergtoppen spiegelen zich in het rimpelloze wateroppervlak.

mirror lake in jiuzhaigou national park
Mirror Lake

Legerkistjes

Dan kom ik bij een ander natuurfenomeen: Parelstrand. Het is wel geen strand, maar de gelijkenis ligt voor de hand. Het is een zandkleurig plateau, waarover het smeltwater zich een weg zoekt naar beneden. Aan het einde gaat de waterloop over in een brede waterval. Je kan hier gewoon overheen lopen door het ongeveer 10 cm diepe water, maar aan toeristen worden kniehoge laarzen verhuurd. Ik red het ook wel met mijn vanochtend nog ingevette legerkistjes.

pearl beach, jiuzhaigou national park
Parelstrand” eindigt in een waterval (over de rand)
parelstrandwaterval, jiuzhaigou national park
De Parelstrandwaterval.

Ik loop verder het volgende meer. Eerst Five Colour Lake waarvan de naam ook voor zich zelf spreekt. Dan kom ik langs Panda Lake (waar ooit, heel vroeger, wel eens panda’s kwamen drinken) en tenslotte Arrow Bamboo Lake. Na dit laatste meer kan ik kiezen tussen nog 8 km doorlopen naar nog twee meertjes: Grass Lake en Swan Lake (en dan weer 17 km teruglopen naar Nuorilang, waar eten en onderdak is), of nu direct 9 km teruglopen naar Nuorilang.

Blaren prikken

Ik kies voor het laatste. Dan kan ik daarvandaan morgen een andere aftakking van het dal van het Jiuzhaigou National Park kan bezoeken. En bovendien moet ik wat blaren gaan prikken. Er zit een hele gemene op mijn rechter grote teen (al een heel tijdje). En nu ook al eentje op mijn rechterhiel. Dat ga ik dus eerst maar even fixen.

Voor het vervolg van mijn reis, lees verder:

Busreis van Jiuzhaigou naar Chengdu met hindernissen



Jiuzhaigou National Park – praktische informatie

Waarom naar Jiuzhaigou?

Jiuzhaigou is echt iets voor natuurliefhebbers. Het is een van de meest spectaculaire natuurreservaten in China. De Chinese naam is 九寨沟 en het kan worden vertaald als de “Vallei van negen dorpen” en dat klopt want je vindt er nog steeds negen dorpen, verdeeld over de verschillende dalen.

Het prachtige dal ligt aan de rand van het Tibetaanse plateau en staat bekend om zijn vele watervallen met meerdere niveaus, kleurrijke meren en dichte bossen die allemaal zijn ingekapseld door met sneeuw bedekte toppen die in hoogte variëren tot 4.500 meter.

Twee jaar na mijn bezoek werd het Jiuzhaigou National Park in 1992 uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed. Sinds die tijd is het aantal bezoekers uitgegroeid tot ca. 5 miljoen per jaar (2016). Haast niet te vergelijken met de enkele reizigers die ik er in 1990 tegen kwam.

Het park bestaat uit verschillende valleien, die allemaal een bezoek waard zijn. Van de verschillende valleien staan ​​er drie open voor toeristen: het Zechawa-dal, het Rize-dal en het Shuzheng-dal. Er is een vierde vallei, het Zharu-dal, dat alleen toegankelijk is met een speciale vergunning en is het enige dal waar je mag kamperen.

Planning

Gehaaste toeristen ‘doen’ het dal op een dagbezoek, dan krijg je misschien de highlights te zien, bus in, bus uit. Maar de natuur zal nooit op je inwerken. Twee volle dagen is echt wel het minimum, waarvan je het merendeel wandelend zou moeten afleggen. Ben je fanatiek fotograaf dan is twee dagen te kort en zal je nooit weg willen gaan.

Aardbeving Jiuzhaigou 2017
Op 8 augustus 2017 trof een aardbeving met een kracht van 7.0 op de schaal van Richter het Jiuzhaigou National Park in het hart. Er was aanzienlijke schade in de dorpen en aan de natuur. Vervolgens werd het park in 2018 getroffen door aardverschuivingen ten gevolge van hevige regen. De infrastructuur was dusdanig aangetast dat het park lange tijd gesloten bleef. Sinds september 2019 is Jiuzhaigou weer voor een deel geopend voor het publiek. Alleen het Rize-dal is nog gesloten voorbij Five Flower Lake. Naar verwachting zal in de loop van 2020 ook het Rize-dal weer geopend worden.

jiuzhaigou national park
Een van de prachtige meren in het Jiuzhaigou National Park

Beste reistijd voor Jiuzhaigou

Vuistregel is dat je alle Chinese feestdagen en vakanties vermijdt, wil je niet overspoeld worden door de massa’s waartussen Chinezen zichzelf zo thuis voelen.

Wat mij betreft loont een bezoek aan Jiuzhaigou bijna het hele jaar door. De natuur toont zich in elk seizoen weer van een andere kant. De meest populaire tijd zijn de herfstmaanden september en oktober, als de herfstkleuren zich in al hun toonaarden openbaren. De winter zet het park in een sprookjesachtig decor waarin de diepblauwe kleuren van de meren scherp aftekenen tegen de witte deken van sneeuw die over het dal ligt.

Reizen naar Jiuzhaigou

De meeste mensen reizen naar Jiuzhaigou vanuit Chengdu. Je kan mijn eigen reisverslag van deze trip teruglezen met daarbij actuele reistips. En als je wilt ook mijn verslag van de avontuurlijke terugreis naar Chengdu. Vervoer gaat met de bus en tegenwoordig kan de reis in een uur of 10 worden voltooid. Vanaf Songpan duurt de rit naar Jiuzhaigou ca. 2 uur.

Jiuzhaigou is ook per vliegtuig bereikbaar. Er gaan vluchten vanuit Chengdu naar Sichuan Jiuzhai Huanglong Airport. Deze luchthaven bedient niet alleen Jiuzhaigou National Park, maar ook het nabijgelegen Huanglong National Park en de stad Songpan. Persoonlijk vind ik dit niet zo’n beste optie, aangezien de verbindingen overland prima zijn, waarbij je ook nog eens via een prachtige route door dit deel van Sichuan naar het nationale park rijdt. Niet te missen!

Organiseer je bezoek aan Jiuzhaigou

Hotels zijn niet te boeken in de vallei zelf. Dit was vroeger nog wel mogelijk. Zoals je kunt lezen in mijn reisverhaal waren er destijds diverse Tibetaanse guesthouses in ondermeer Shuzhengzhai. Ik kon daar toen verblijven. Ik zie daar nu niets meer van terug. Alle hotels liggen buiten het park aan de doorgaande weg. Je kan dus niet in het dal van het nationale park overnachten en je betaalt per dag de entreeprijs voor Jiuzhaigou. Ik heb wel gehoord van mensen die alsnog (illegaal) bij de inwoners van het dal hebben verbleven. Iedereen die hier persoonlijk recente ervaringen mee heeft, nodig ik uit dit toe te voegen in de comments onder aan dit blog.

Booking.com

Kamperen is de enige mogelijkheid om in het nationale park te overnachten. En dan uitsluitend in het Zharu-dal. Dit kan alleen door een vooraf georganiseerde wandeling met gids te boeken. Er zijn trekkings variërend van een tot drie dagen.

De entree voor het park is behoorlijk prijzig: in het hoogseizoen (van 1 april t/m 15 november) betaal je in totaal 310 Yuan, een dikke 40 euro. Per dag. Terwijl je minimaal twee dagen nodig hebt om het park goed te zien. Van dit bedrag gaat 220 Yuan op aan entreekosten (80 Yuan in de winter) en 90 Yuan is de prijs voor een passe-partout voor de bussen waarmee je door het dal kan reizen. Deze kosten staan niet in verhouding tot de kosten die ik destijds betaalde. Vervoer ging er niet, ik heb alles gelopen, maar ik hoefde ook aan het eind van de dag niet terug bij de uitgang te zijn, want ik kon nog overnachten in het park.

Het Jiuzhaigou National Park is dagelijks op vanaf 7 uur in de ochtend tot 7 uur ’s avonds.

dal van jiuzhaigou
Aan het begin van het Jiuzhaigou-dal

Wandelprogramma voor 2 dagen

jiuzhaigou tour banner

Ga je zelf op pad om de Jiuzhaigou vallei te verkennen? Wandelen is nog altijd de beste optie. Hieronder een voorbeeld van een programma, waarbij je zo veel mogelijk te voet aflegt (en zo de massa’s ontloopt) en waar nodig slim gebruik maakt van de pendelbussen.

Dag 1 – Shuzheng Valley en Zechawang Valley – lengte: 6 tot 7 uur

Begin je wandeling direct vanaf de entree aan het begin van het dal. Zodra je verder loopt, kom je in een vredige wereld omdat veel toeristen ervoor kiezen om de bus te nemen in plaats van naar het Nuorilang Tourist Center te lopen. Wandel in je eigen tempo over de promenade van de ene attractie naar de andere. Er zijn meer dan 40 meren en watervallen in allerlei formaten in de vallei. De meest bekende zijn het Reed Lake, Flaming Sea, Shuzheng Lakes, Shuzheng waterval, Tiger Lake, Rhinoceros Lake en Nuorilang waterval. Het einde van de Shuzhengvallei wordt gekenmerkt door de beroemde Nuorilang waterval die 270 meter breed en 24,5 meter hoog is. Je kunt hier een tijdje rusten voor de lunch.

Blijf ’s middags wandelen in een andere vallei – Zechawang. De hoogtepunten van deze vallei zijn Long Lake en Five-colour Pond die zich aan het einde van de vallei bevinden. Om de wat minder interessante bezienswaardigheden over te slaan, kan je rechtstreeks de parkbus nemen naar het einde van de Zechawang-vallei en vervolgens de gemarkeerde paden aflopen. En zodra je het lopen beu bent stap je in een parkbus terug naar de hoofdingang.

Dag 2 – Rize Valley – lengte: 6 tot 7 uur

Vandaag verken je te voet de mooiste vallei van Jiuzhaigou – Rize Valley. De vallei, ongeveer 18 km lang, staat bekend om zijn rustige en dynamische landschappen – zoals een mystieke spiegel, hoge watervallen, een oerwoud met verschillende kleuren met op de achtergrond besneeuwde bergen die de skyline domineren. Alle plekken waar je langs loopt hebben ook nog eens zeer tot de verbeelding sprekende namen: Mirror Lake, Pearl Beach, Five-flower Lake, Swan Lake, Panda Lake, etc. Loop rustig door tot aan het laatste meer en neem tenslotte een parkbus om terug naar de hoofdingang te gaan zodra je zover bent


💰 Budget tips voor je bezoek aan Jiuzhaigou

  • Alles wat lijkt op een studentenkaart geeft je een korting op de entreeprijs. In plaats van 220 Yuan betaal je 70 Yuan.
  • Er wordt gezegd dat je je het geld voor het busticket kunt besparen. Dan moet je wel een (overigens prachtige!) wandeling van ca. 3 uur maken naar de Nuorilang Watervallen. Daar vandaan wordt er niet meer op kaartjes gecontroleerd door de buschauffeurs en kan je aan het eind van de dag ook weer makkelijk het park uitrijden.
  • Bezoek het park in de winter, wanneer de entreegelden maar 80 Yuan zijn en een tweede dag slechts 20 Yuan kost.
  • Wil je het park in één dag zien, sta dan vroeg op. Vanaf 7 uur kan je al binnengelaten worden.

houten brug in jiuzhaigou
Houten overdekte brug bij de entree van het Jiuzhaigou-dal

Drie manieren om het nationale park te bezoeken

Je kan Jiuzhaigou op drie verschillende manieren bezoeken. Afhankelijk van je persoonlijke situatie kan je kijken wat het beste bij je past.

  1. Jiuzhaigou als onderdeel van een groepsreis -een waarschuwing is hier op zijn plaats. Boek nooit maar dan ook nooit een plek op een Chinese groepsreis. Dat is geen pretje. Maar er zijn ook reizen die georganiseerd zijn door internationale reisorganisaties met deelnemers uit meerdere landen (of zo je wilt, alleen vanuit Nederland). Die hebben het Jiuzhaigou National Park opgenomen in een langere tour. Ik vond ook één voorbeeld van een Nederlandse tour: de Rondreis China Sichuan onder begeleiding van een echte China specialist.
  2. Jiuzhaigou met auto en gids (privé) – deze tours gaan meestal vanuit Chengdu en duren 3 tot 4 dagen. De tour Schitterende Meren combineert een bezoek aan Jiuzhaigou met het Huanglong National Park. Hieronder vind je nog een voorbeeld van een tour die door een internationaal reisbureau wordt georganiseerd.
  3. Jiuzhaigou individueel bezoeken – in dat geval regel je zelf je reis tot aan de ingang van Jiuzhaigou en koop je ter plekke je entreebewijs en bustickets voor in het park. Hierboven staat beschreven hoe je dat verder zou kunnen aanpakken.

Duurzaam Jiuzhaigou
Het Jiuzhaigou National Park is niet alleen een beschermd natuurgebied, maar staat ook op de Werelderfgoedlijst van UNESCO, vanwege het unieke karakter van de Tibetaanse leefgemeenschappen in de negen bewaard gebleven dorpen.

Ben je zelf ooit in Jiuzhaigou geweest? Ik hoor graag ook jouw ervaringen. En als je nog meer tips of aanbevelingen hebt, zou ik het op prijs stellen als je ze in de reacties hieronder kunt delen! Heel erg bedankt!

Dit blogartikel bevat mijn persoonlijke aanbevelingen in de vorm van zogenaamde affiliate links. Als je via deze links iets boekt of koopt, ontvang ik een kleine commissie. Voor jou verandert dit niets aan de prijs. Indien je hier gebruik van maakt: enorm bedankt!