We rijden door de nacht in een veel te volle bus van Dali naar Kunming, de hoofdstad van Yunnan. Mick zit aan het raam en in aan het gangpad, waar mijn rugzak naast mij staat. Op de rij voor ons zitten twee moeders met twee krijsende babies die een wedstrijd doen wie het hardst kan brullen. Half zittend en half liggend probeer ik wat te slapen met mijn hoofd op mijn rugzak. Maar aan de overkant van het gangpad zit een Chinees die het zelfde probeert te doen, ook met zijn hoofd op mijn rugzak. Meerdere malen moet ik zijn hoofd wegduwen, waarop hij protesterend weer rechtop gaat zitten. Ja kom, het is míjn rugzak, he!

Publicatie van de dagboeken van mijn wereldreis in 1990 en 1991

Donderdag 21 en vrijdag 22 juni 1990

Wat hieraan vooraf ging lees je in:

Busreis: in 48 uur van Lijiang terug naar Kunming

Laatste update: 24 februari 2021

Nachtelijke rit door Yunnan

Om één uur ’s nachts heb ik nog geen oog dicht gedaan. Maar er komt wat afleiding. We zien de felle tl-verlichting van een groepje vreetschuren (meer is het niet) in de nacht dichterbij komen. De bus stopt en van onze medepassagiers begrijp ik dat we een uurtje naar buiten kunnen om wat te eten. Bij de uitgang van de bus deelt de chauffeur vouchers uit die we kunnen inwisselen tegen een kom noedels. Dat zat dus bij de prijs van het busticket inbegrepen.

De rest van de rit slaap ik niet zo veel meer. Misschien een uurtje of zo, maar vanwege de niet functionerende vering van de bus word ik bij iedere oneffenheid in de weg haast gelanceerd. Ik ben dan ook heel blij dat ik na aankomst in Kunming, in de vroege ochtend, bij het Camellia Hotel direct toegang krijg tot één van hun fameuze zachte bedden in een slaapzaal. Het is verleidelijk om direct weer in slaap te vallen, maar Mick geeft aan dat hij wel zin heeft in een ontbijtje. Daar weet ik wel wat adresjes voor. In tegenstelling tot Mick is dit niet mijn eerste bezoek aan Kunming. Een kop koffie doet wonderen en na het ontbijt gaan we allebei naar het postkantoor om onze post op te halen.

Fanmail

Even later liggen we allebei op ons bed de fanmail door te lezen. Mick is afkomstig uit Sydney en voor een half jaar op reis door Zuid-Oost Azië. In Yunnan is hij wat langer blijven hangen. Ook hij ontvangt post van familie en vrienden op diverse vooraf aangegeven poste restante adressen. En omdat de bedden zo lekker liggen en we de hele nacht geen oog dicht hebben gedaan in de bus, vallen we ook af en toe even lekker in slaap. Zo gaat de dag in Kunming dus vrij snel voorbij, als je daar dan ook nog een paar WK voetbalwedstrijden bij optelt die we in het hotel op de tv zien. ’s Avonds introduceer ik Mick in het restaurant van de Cooking School tegenover het hotel, waar je goed en zeer voordelig kan eten.

Op vrijdag plannen we een tripje naar de Bamboo Tempel, één van de bekendste boeddhistische tempels van de stad. Maar het verhaal van Kunming is bekend: altijd als je wat wilt ondernemen regent het er. En niet zo’n beetje ook ditmaal.

Maar wat belangrijker is: vandaag zou Nederland tegen Ierland gaan spelen op het WK. En het toeval wil, dat Mick een Ier is van geboorte, dus we hebben er beiden belang bij dat we de wedstrijd zien vandaag.

Hotel in, hotel uit

In de ochtend wordt de wedstrijd Spanje-België uitgezonden en om 1 uur zou dan Nederland-Ierland volgen. Maar wat blijkt: de tv’s in het hotel kunnen het kanaal ineens niet meer ontvangen. Wij naar buiten, hotel in, hotel uit. Na een half uur zien we in een restaurant een tv aanstaan met voetbal erop. Blijkt dat nu ineens de wedstrijd tussen Egypte en Engeland wordt uitgezonden. Tja en die wordt gelijktijdig met Nederland-Ierland gespeeld omdat het de laatste wedstrijd in de groepsfase is. En zo zien we na afloop slechts in een samenvatting van tien minuten de hoogtepunten van Ierland tegen Nederland: 1-1. Volgende wedstrijd over twee dagen tegen West-Duitsland. En daar verheug ik me nu al op.

Laatste wapenfeit van de dag: ik scoor een vliegticket (jawel!) naar Guilin voor morgenmiddag. Waarmee een einde komt aan mijn verblijf in de mooiste provincie van China, Yunnan. Mick reist met mij mee en op de slaapzaal treffen we Yvette en Mandy (uit Zweden), die ook voor het zelfde vliegtuig hebben geboekt. En daar drinken we met zijn vieren dan maar op.


Voor het vervolg van mijn reis, lees verder:

De reis naar Yangshuo


Geen foto’s van deze laatste dagen in Kunming, maar in plaats daarvan hieronder nog even een paar mooie beelden van mijn tijd in de provincie Yunnan en de mensen die ik daar ontmoette.

geitenhoeder in dali, yunnan
Tijdens onze wandelingen in de bergen rond Dali komen we deze herdersjongen tegen.
eendenhoeder, Stenen Woud
Jonge eendenhoeder bij Stone Forest.
markt in menghun, yunnan
De zondagsmarkt in Menghun, Xishuangbanna.
dokter ho, Lijiang
Dokter Ho maakt kruidenthee voor ons klaar in zijn werkkamer.
chinese bruiloft in Pu Er
Onderweg naar Xishuangbanna raak ik verzeild in een bruiloft.